✍️
നിന്നോടൊപ്പമല്ലാതെയുള്ള
പുലരികൾ വല്ലാതെ വിളറി വരണ്ടിരിക്കുന്നു.
വെയിലറയുടെ കൊട്ടാരവാതിലുകൾ മറച്ച്
തൊട്ടാൽ വിതുമ്പുന്ന നീരദമാലകൾ.
സന്ധ്യകളൊക്കെയും ഈയടുത്തായി
ഏറെ നേരത്തെ ആഴിയിലലിഞ്ഞു
രാവിലേക്ക് മടങ്ങുന്നു.
ഉള്ളൊന്നൊതുക്കി തനിച്ചൊന്നുറങ്ങാനൊരുങ്ങവേ
ജാലക വാതിലിൻ തെല്ലാടുന്ന
ഇഴകൾക്കിടയിലൂടെ അരിച്ചെത്തുന്ന
ഒരു തെന്നൽത്തലോടൽ.
നീയെന്ന മോഹക്കുളിരുമായ്
താനേ മയങ്ങുവാനായ് ശയ്യ പൂകി.
നിമിഷങ്ങൾ യാമങ്ങളായ് പുനർജ്ജനിച്ചിട്ടും നിദ്ര വറ്റിയൊരാ മാനസ സരോവരം
പ്രക്ഷുബ്ധമായതിന്നടിയൊഴുക്കുകളിൽ
ആകെ പിടഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു മറിയുന്നു.
പുറമേ അടഞ്ഞതെങ്കിലും
തുറന്ന മിഴികളിലാകെ നിറഞ്ഞുനിൽപ്പുണ്ട്
ഇരുളിൻ്റെ കൂട്ടം വരച്ചു വെച്ചൊരീ
കനവില്ലാ കാലത്തിൻ കരിനിഴലുകൾ.
നീ കട്ടെടുത്തു കടന്നുപോയൊരെൻ
രാപ്പകലുകളുടെ മടക്കത്തെ മറന്ന്
ഇന്നാ ശീതകാല അറുതിതൻ
ഉത്തുംഗത്തിലേക്ക്
ഞാൻ നിന്നെ കുടിയിരുത്തുന്നു.
വരൂ...,
നമുക്കൊന്നിച്ചു പോകാം
നീളം കുറഞ്ഞൊരാ പകലിൻ
ഏറിയ വെളിച്ചത്തിലേക്ക്.....
ആർച്ച ആശ
No comments:
Post a Comment