മഴവില്ലിന്റെ ജാതകവുമായി ചില മഹാപ്രതിഭകളെ ദൈവം ഭൂമിയിലേക്ക് അയയ്ക്കാറുണ്ട്. ഒരു പുരുഷായുസ് കൊണ്ടുപോലും പൂർത്തിയാക്കാനാകാത്ത കാര്യങ്ങൾ ദശാബ്ദങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവർ ചെയ്തുതീർക്കും. ഒടുവിൽ ഏവരെയും വിസ്മയിപ്പിച്ചും നൊമ്പരപ്പെടുത്തിയും ഓർക്കാപ്പുറത്തു മടങ്ങും. വയലിനിലൂടെ പുതിയൊരു സംഗീത വിപ്ളവം നടത്തിയ ബാലഭാസ്കറിന്റെ ജീവിതവും ആ ഗണത്തിൽപ്പെടുന്നു.
തന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞുതുളുമ്പിയ സംഗീതത്തെ വയലിൻ തന്ത്രികളിലൂടെ ബാലഭാസ്കർ ചിറകുള്ള മഴവില്ലുകളാക്കി പറത്തിവിട്ടു. അത് കേരളവും ഭാരതവും കടന്നു ലോകമൊട്ടാകെയുള്ള സംഗീതപ്രേമികളെ അതിശയിപ്പിച്ചു.പാരമ്പര്യം ചോർന്നുപോകാതെ കർണാടക സംഗീതവും പാശ്ചാത്യ സംഗീതവും കൂട്ടിയിണക്കിയുള്ള സംഗീത യാത്രയായിരുന്നു ബാലഭാസ്കറിന്റേത്. മൂന്നാം വയസിൽ സംഗീതം അഭ്യസിച്ചു തുടങ്ങിയ അദ്ദേഹത്തിന് പ്രാണവായുവും ജീവരക്തവും സംഗീതമായിരുന്നു. അമ്മയുടെ അച്ഛൻ ഭാസ്കരപ്പണിക്കർ ശ്രീപദ്മനാഭസ്വാമി ക്ഷേത്രത്തിൽ നാഗസ്വര വിദ്വാനായിരുന്നു. മുത്തച്ഛന്റെ പേരിലെ ഭാസ്കർ സ്വന്തം പേരിനൊപ്പം കിട്ടിയ ബാലഭാസ്കറിന് ആ സംഗീത സമ്പാദ്യവും പാരമ്പര്യമായി ലഭിച്ചിരിക്കണം. കളികളിലും കൗതുകങ്ങളിലും മുഴുകുന്ന ബാല്യത്തിൽ വയലിന്റെ ഉറ്റ ചങ്ങാതിയായി ആ ബാലൻ സംഗീത സാമ്രാജ്യങ്ങൾ സ്വപ്നം കണ്ടു. ഗുരുവും വല്യമ്മാവനും പ്രശസ്ത വയലിനിസ്റ്റുമായ ബി. ശശികുമാറിൽ നിന്ന് വയലിന്റെ മാസ്മരികത പകർന്നു കിട്ടി. മുത്തച്ഛന്റെ സംഗീത ധ്യാനവും വല്യമ്മാവന്റെ ശിക്ഷണവും ബാലഭാസ്കറിന്റെ സിരകളിൽ തിളയ്ക്കുന്ന സംഗീതമായി. സംഗീതത്തിന്റെ ശോണാണുക്കളും ഉപകരണ സംഗീതത്തിന്റെ ശ്വേതാണുക്കളും ചേർന്നപ്പോൾ ബാലഭാസ്കറിന്റെ സംഗീതം യുവാക്കളെ ഹരം കൊള്ളിക്കുന്ന രക്തപ്രസാദമായി. ഫ്യൂഷൻ സംഗീതംപോലെ ചടുലമായിരുന്നു ബാലഭാസ്കറിന്റെ ജീവിതവും. പന്ത്രണ്ടാം വയസിൽ ആദ്യ കച്ചേരി.
പതിനേഴാം വയസിൽ മംഗല്യപ്പല്ലക്ക് എന്ന ചിത്രത്തിലെ ഗാനങ്ങൾക്ക് ഈണം നൽകി സംഗീത സംവിധായകനായി. 2008 ൽ ബിസ്മില്ലാഖാൻ യുവസംഗീത് പുരസ്കാരം, നൂറുകണക്കിന് ആൽബങ്ങൾ, സംഗീത പരിപാടികൾ. ദ ബിഗ് ബാൻഡുമായി ലോക പ്രശസ്ത സംഗീതജ്ഞർക്കൊപ്പം ഫ്യൂഷൻ ഒരുക്കി. ചെണ്ടയിലെ രാജാവ് മട്ടന്നൂർ ശങ്കരൻകുട്ടിക്കൊപ്പം വയലിനുമായി ബാലഭാസ്കർ അവതരിപ്പിച്ച ഫ്യൂഷൻ അപൂർവ വിസ്മയമായിരുന്നു. ഇലക്ട്രിക് വയലിനിലൂടെ യുവാക്കളെ ഉന്മത്തരാക്കുമ്പോഴും ശാസ്ത്രീയ സംഗീതത്തിന്റെ ശുദ്ധമായ പൂന്തേൻ നുകരാനായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിനിഷ്ടം. കൈയിൽ വയലിൻ, ചുണ്ടുകളിൽ ദിവ്യ സംഗീതത്തിന്റെ വെൺമയാർന്ന പുഞ്ചിരി. ഹൃദയത്തിൽ തിരയടങ്ങാത്ത പാലാഴി. ബാലഭാസ്കറെന്ന പേര് ആബാലവൃദ്ധം ജനങ്ങൾക്കും പ്രിയങ്കരമായത് ആ രൂപവും നാദവും കൊണ്ടായിരുന്നു. ബാല്യത്തിലേ സംഗീതത്തെ കളിത്തോഴിയായി സ്വീകരിച്ച ബാലഭാസ്കർ ഇഷ്ട കാമുകിയായ ലക്ഷ്മിയെ ജീവിതപങ്കാളിയാക്കി. പതിനാറു വർഷത്തെ കാത്തിരിപ്പിനുശേഷം അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് സൂര്യപുത്രിയെപ്പോലെ തേജസ്വിനിയെന്ന കുരുന്നുമെത്തി. പള്ളിപ്പുറത്തു വച്ചുണ്ടായ അപകടത്തിൽ കേരളീയരെ ദുഃഖത്തിന്റെ ഇരുട്ടിലാഴ്ത്തി ആ കുരുന്നു പ്രകാശം മടങ്ങി. അതിനുശേഷം ആശുപത്രിയിലായ ബാലഭാസ്കറിനും ഭാര്യ ലക്ഷ്മിക്കുമായി ആരാധകർ പ്രാർത്ഥിക്കുകയായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ ചൊവ്വാഴ്ച പുലർച്ചെയായിരുന്നു അപകടമെങ്കിൽ ഇന്നലെ ചൊവ്വാഴ്ച അർദ്ധരാത്രിയോടെ ബാലഭാസ്കറും ലോകത്തോട് വിടവാങ്ങി. നാല്പതു വയസിനുള്ളിൽ രാജ്യാന്തര പ്രശസ്തി നേടിയിട്ടും ഒരു കൊച്ചുകുട്ടിയുടെ നിഷ്കളങ്കതയും നൈർമ്മല്യവും ബാലഭാസ്കറെ വിട്ടുപിരിഞ്ഞില്ല. എല്ലാ ദിവസവും മുടങ്ങാതെ സാധകം ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഏതു ചെറിയ പരിപാടിയായാലും റിഹേഴ്സൽ നിർബന്ധം. 'ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ അളക്കുന്ന ഒരാളാണ്. ഇന്നലത്തെ എന്നെക്കാളും ഇന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെയാകണം എന്ന ചിന്തയിൽ ഓരോ ദിവസവും എന്നോടു മത്സരിക്കുകയാണ്' എന്ന ബാലഭാസ്കറിന്റെ സ്വയം വിലയിരുത്തൽ സംഗീതത്തോടുള്ള തീവ്രമായ പ്രണയവും ആത്മാർപ്പണവും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. 'കണ്ണീർപ്പൂവിന്റെ കവിളിൽ തലോടി' എന്ന കിരീടത്തിലെ ശോകഗാനം ഭാവതീവ്രതയോടെ ബാലഭാസ്കർ വയലിനിൽ വായിക്കുമ്പോൾ പരിസരം മറന്ന് സദസ്യർ കണ്ണീർ വാർത്തിരുന്നു.
മരണം വലിയ പിശുക്കനും പിടിവാശിക്കാരനുമാണെന്ന് പറയാറുണ്ട്. വാരിക്കോരി ഒന്നും നൽകില്ല. ഒരിക്കൽ എടുത്തത് തിരിച്ചു കൊടുക്കാറുമില്ല. പക്ഷേ വയലിനിൽ താടി ചേർത്ത് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മാന്ത്രിക വിരലുകളെ നൃത്തം ചെയ്യിക്കുന്ന ബാലഭാസ്കറിന്റെ സംഗീതസജീവമായ ആ ചിത്രം തിരിച്ചെടുക്കാൻ കാലത്തിനാകില്ല. ഈ യുവമാന്ത്രിക സംഗീതജ്ഞനു മുന്നിൽ മരണവും ദുർബലമാകുന്നു. കേരളകൗമുദിയോട് എക്കാലവും ഏറെ സ്നേഹവും അടുപ്പവുമുണ്ടായിരുന്ന ആ സംഗീത പ്രതിഭയുടെ വേർപാട് സൃഷ്ടിച്ച ദുഃഖത്തിൽ ഞങ്ങളും പങ്കുചേരുന്നു.
No comments:
Post a Comment