#മോഷണം തൊഴിലാക്കിയ നിഷ്ഠൂരനായിരുന്ന ഒരു കള്ളൻ ആന്ധ്രയിൽ താമസിച്ചിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കല്ല്യാണം നടക്കുന്ന വീട്ടിൽ മോഷണത്തിന് കയറി... രാത്രി ആഭരണങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കാനായി അവിടെ സപ്താഹം നടക്കുന്ന വേദിയുടെ കൂറ്റൻ ജനലിന്റെ കർട്ടനു പിന്നിൽ ഒളിച്ചു നിന്നു....
സപ്താഹത്തിന് ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ പറയുന്ന കഥകൾ എല്ലാം കേട്ട് അങ്ങനെ നിന്നു.... ഭഗവാന്റെ വനഭോജനം വർണ്ണിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് യശോദാമ്മ കണ്ണനെ നിറയെ ആഭരണങ്ങൾ ഇട്ട് അണിയിച്ചൊരുക്കുന്ന ഭാഗം ഭാവനയിൽ ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ വർണ്ണിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.... രക്ന മാലകൾ മുത്തുമാലകൾ കൈവളകൾ തോൾ വളകൾ ഒക്കെ വർണ്ണിച്ചു... ഇത് കേട്ട കള്ളൻ ആ കുട്ടിയെ കിട്ടണമെന്ന ആഗ്രഹത്തിൽ ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠനെ പിടിച്ചാൽ കുട്ടിയെ കണ്ടെത്താം എന്ന ചിന്തയിൽ ബ്രാഹ്മണൻ വരുന്ന വഴിയിൽ മരത്തിന് മുകളിൽ പതുങ്ങി ഇരുന്നു.....
ബ്രാഹ്മണശ്രേഷ്ഠൻ സൂര്യാസ്തമയത്തിന് മുൻപ് സപ്താഹം സമർപ്പിച്ച് ദക്ഷിണ വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ കള്ളൻ ദേഹത്തേക്ക് ചാടി വീണു മറിച്ചിട്ടു... കള്ളൻ ആണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ബ്രാഹ്മണൻ കൊല്ലല്ലേ എന്ന് നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.എന്റെ കയ്യിൽ ഒന്നും ഇല്ല എന്റെ മക്കൾക്കായി വാങ്ങിയ ദക്ഷിണ മാത്രമേ മേയുള്ളൂ എന്ന്.... എനിക്ക് അതൊന്നും അല്ല വേണ്ടത് പശുനെ മേയ്ക്കുന്ന കുട്ടിക്ക് ആഭരണങ്ങൾ ഇട്ടു കൊടുക്കുന്നതിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞില്ലേ ആ കുട്ടിയെ എവിടെ ചെന്നാൽ കാണാൻ പറ്റും അതറിഞ്ഞാൽ മതി എന്ന് കള്ളൻ പറയുമ്പോൾ ഭഗവാന്റെ കാര്യം ആണ് ചോദിക്കുന്നതെന്ന് ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠന് മനസ്സിലായി...
അപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണൻ പറഞ്ഞു ആ കുട്ടിയുടെ പേര് കൃഷ്ണനാണെന്നും വൃന്ദാവനത്തിലാണ് വീടെന്നും അത് ഒത്തിരി ദൂരത്താണെന്നും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വഴി പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നു....അത് കാടാണോ എന്ന്ചോദിക്കുമ്പോൾ അല്ല തുളസി വനമാണെന്ന് പറയുന്നു.... സ്ഥലം കണ്ടെത്തിയ സന്തോഷത്തിൽ തന്റെ കയ്യിലെ പൈസ ബ്രാഹ്മണനുള്ള ദക്ഷിണ ആയി നൽകിയ കള്ളൻ വളരെ സന്തോഷത്തോടെ വൃന്ദാവനത്തിലേക്ക് യാത്ര ആകുന്നു.
വൃന്ദാവനത്തിൽ എത്തിയ കള്ളൻ അവിടെ ഒരു മരച്ചുവട്ടിൽ ഇരിക്കുന്ന സന്യാസിയോട് കൃഷ്ണനെ കുറിച്ച് തിരക്കുന്നു.
കൃഷ്ണൻ ദിനം തോറും രാധയ കാണാൻ വരും കുന്നിൽ ചരുവിലൂടെ കാലികളെയും കൊണ്ട് വരും പശുക്കളെ മേയാൻ വിട്ട് രാധയുടെ ഗൃഹത്തിലേക്ക് ഓടും എന്നിട്ട് വൈകിട്ട് വന്ന് ഗോക്കളെയും കൊണ്ട് തിരികെ ഗൃഹത്തിലേക്ക് പോവും എന്ന് പറഞ്ഞു.
ഇത് കേട്ട കള്ളൻ കൃഷ്ണനെ കാണാനുള്ള അതിയായ ആഗ്രഹത്തോടെ കുന്നിൽ ചരുവിലെ മരത്തിന് മുകളിൽ കയറി ഒളിച്ചിരുന്നു... കുറച്ച് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നല്ല സുഗന്ധം വരാൻ തുടങ്ങി.
കസ്തൂരി നിശാഗന്ധി താഴംമ്പൂ മുല്ല അകില് കച്ചോലം കളഭം അതിന്റെയൊക്കെ സുഗന്ധം കാറ്റിലൂടെ അങ്ങനെ ഒഴുകി വന്നു.
അകലെ പശുക്കളുടെ മണിനാദം... പശുക്കൾ പൊടിപടലം പറത്തിക്കൊണ്ട് ഓടിവരുന്നു.. അവിടെ മേയാൻ തുടങ്ങുന്നു. നോക്കുമ്പോൾ പശുക്കളുടെ പിന്നാലെ മരതകരക്നം പോലെ ഒരു ദിവ്യ സ്വരൂപം നടന്നു വരുന്നു.
മഞ്ഞ പട്ടുടുത്തു നിറയെ ആഭരണങ്ങൾ അണിഞ്ഞ ആ കുട്ടിയെ കള്ളൻ കണ്ടു.... ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളൂ ഭഗവാനെ കണ്ടു ലയിച്ചു പോയി.
ആ സമയം പശുക്കളോട് ഇവിടെ തന്നെ നിൽക്കാൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രാധയെ കാണാനായി കുന്നിൻ ചരുവിലേക്കു ഒറ്റ ഓട്ടം....എട്ടു വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ആ കുട്ടിയുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ ആകർഷിച്ചു ആക്രമിക്കാൻ ഇരുന്ന കള്ളൻ ആ ആകർഷണത്തോടെ കണ്ണന്റെ മേലേക്ക് ചാടി കെട്ടി മറിഞ്ഞു വീണു ആഭരണങ്ങൾ ചിതറി.. കുട്ടിയുടെ ദേഹത്ത് വീണ കള്ളനെ കുട്ടി ദൂരത്തേക്കു എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ദേഹത്തെ പൊടി എല്ലാം തുടച്ചുകൊണ്ട് കള്ളനെ കൈ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു.
ഭഗവാൻ കയ്യിൽ സ്പർശിച്ചതോടെ കള്ളന്റെ സകല ജന്മങ്ങളിലെ പാപാക്കറ കഴുകിപ്പോയി... മനസ്സ് കണ്ണാടി പോലെ ആയി തന്നെ തന്നെ സ്വയം ഭഗവാനിൽ കണ്ടു അങ്ങനെ നോക്കിനിന്നുകൊണ്ട് കരയാൻ തുടങ്ങി.
കണ്ണിൽ നോക്കി നീ ആരാണ് എന്ന്ചോദിച്ചപ്പോൾ നീ എന്നെ കാണാൻ അല്ലല്ലോ എന്റെ ആഭരണങ്ങൾ മോഹിച്ചു വന്നതല്ലേ എന്ന് കൃഷ്ണൻ മറുപടി നൽകി.എന്നിട്ട് ആഭരണങ്ങൾ എല്ലാം ഊരി കൊടുത്തു... അങ്ങയെ കണ്ടപ്പോൾ എനിക്കൊന്നും വേണ്ട എന്നായി... അങ്ങയെഎന്നും കാണണം എന്നായിരുന്നു കള്ളന്റെ മറുപടി...ശരി ഞാൻ രാധയെ കണ്ടു വരാം അതുവരെ നീ ഇവിടെ ഇരുന്നോളൂ പറഞ്ഞു കണ്ണൻ രാധയുടെ അടുത്തേയ്ക്കു താഴ്‌വരയിലൂടെ ഓടി മറയുന്നത് നോക്കി കള്ളൻ അവിടെ പ്രതീക്ഷയോടെ ഇരുന്നു.
വൈകിട്ട് തിരികെ വന്ന കണ്ണന്റെ കയ്യിൽ നിറയെ പലഹാരങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...എനിക്ക് വയർ നിറഞ്ഞു ഇത് എല്ലാം രാധ ദേവി നൽകിയ പലഹാരങ്ങൾ ആണ്കഴിച്ചോളൂ പറഞ്ഞു ആ കള്ളന് കൊടുത്തു, നാളെ കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു കണ്ണൻ പശുക്കളെയും കൊണ്ട് ഗൃഹത്തിലേക്ക് മടങ്ങി... കുറേക്കാലം ഇങ്ങനെ ദർശനം തുടർന്നു.
അങ്ങനെ ചിത്തശുദ്ധി വന്ന് ചിത്ത ശുദ്ധി വന്ന് കള്ളൻ തേജോമയനായ സന്യാസിയായി മാറി.
അങ്ങനെ ഒരിക്കൽ സപ്താഹം നടത്തിയ തന്റെ ഗുരുവായ ആ ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ കുടുംബ സമേതം വൃന്ദാവനത്തിൽ എത്തി...ഭാര്യയുടെ ആഗ്രഹപ്രകാരം സമ്പൽ സമൃദ്ധി ഉണ്ടാവാനായി കണ്ണൻ രാധ ദേവിക്ക് മാങ്ങ നൽകിയ ആ മാവിൽ കല്ലെറിയുന്നവഴിപാട് ചെയ്യാൻ വേണ്ടി . രാധദേവിയുടെ മന്ദിരം കാണാൻ എത്തിയപ്പോൾ സന്യാസി ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.ഓടിവന്നു നമസ്കരിച്ചു... അങ്ങ് എന്റെ ഗുരുവാണ് ഭഗവാനിലേക്കുള്ള പാത കാണിച്ചു തന്ന എന്റെ ഗുരു.
ഞാൻ ആരുടെയും ഗുരുവല്ല ഞാൻ അങ്ങനെ ഉപദേശങ്ങൾ നൽകാറില്ല പറഞ്ഞപ്പോൾ... അങ്ങ്എനിക്ക് നൽകിയ ഉപദേശം കൊണ്ട് ഭഗവാന്റെ നിത്യ ദർശനം ദിവസത്തിൽ രണ്ടു പ്രാവശ്യം എനിക്ക് ലഭിക്കുന്നു എന്ന് സന്യാസി പറഞ്ഞു.
താൻ കള്ളനായിരുന്നതും അന്ന് നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ സന്യാസിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു....ഇതെല്ലാം ചിന്തിച്ചു ഭാര്യ പറഞ്ഞിട്ട് മാവിൽ കല്ലെറിഞ്ഞു ലക്ഷ്യത്തിൽ കൊണ്ടില്ല ഭാര്യ പിണങ്ങി പോവുകയും ചെയ്തു.
ആ സമയം തനിക്കും ഭഗവാനെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞു ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ കരയാൻ തുടങ്ങി.... വേഗം സന്യാസി സ്ഥിരം ഇരിക്കുന്ന കുന്നിൻ ചരുവിലെ മരത്തിന്റെ കീഴിൽ പോയി രണ്ടു പേരും ഇരുന്നു.... ഉച്ച നേരം കണ്ണൻ വരുന്ന നേരമായി സുഗന്ധം പരന്നു തുടങ്ങി..... സന്യാസി പറഞ്ഞിട്ടും ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠന് അത് അനുഭവിക്കാൻ സാധിക്കാതെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
ആ സമയം കിറികൂട്ടുകളുടെ ഗന്ധം ആസ്വദിക്കാൻ ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠന് സാധിച്ചു ആനന്ദം കൊണ്ട് രോമാഞ്ചം വന്നു.... അതുപോലെ പശുക്കളുടെ മണിനാദം കേൾക്കുന്നില്ല അപ്പോഴും പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പെട്ടെന്ന് പശുവിന്റെ മുഖം തന്റെ കവിളിൽ സ്പർശിച്ചു തഴുകി മണി ശബ്ദം കേട്ടു ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠൻ ആനന്ദ കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു.... സന്യാസി ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠനെ പിടിച്ചുകുലുക്കി ആനന്ദത്തോടെ പറഞ്ഞു നോക്കൂ നോക്കൂ ആ ദിവ്യ മരതക രൂപം കാണുന്നുണ്ടോ എന്ന് ... എത്ര കണ്ണ് തിരുമ്മി നോക്കിയിട്ടും ഇല്ല എന്നായിരുന്നു മറുപടി.... ഭാഗവതം ഉപദേശിച്ച എനിക്ക് കാണാൻ സാധിക്കുന്നില്ല പറഞ്ഞു വിലപിച്ച ബ്രാഹ്മണ ശ്രേഷ്ഠനെ സന്യാസി ആശ്വസിപ്പിച്ചു... കണക്ക് പറഞ്ഞു കരഞ്ഞ സമയം വേണു നാദം പോലെ ഒരു ശബ്ദം മുഴങ്ങി ഞാൻ ഉണ്ടെന്നു വിശ്വസിച്ചു വന്നവൻ എന്റെ മേൽ ചാടി വീണു ഞാൻ അവന് കാഴ്ച്ച കൊടുത്തു.... ഞാൻ ഉണ്ടായിരിക്കാം എന്ന് നീ പറഞ്ഞു ഉണ്ടെന്നു ഉറപ്പ് ഉണ്ടായില്ല പക്ഷെ അവൻ നിന്റെ വാക്ക് വേദ വാക്യം ആയി എടുത്തു ഞാൻ ദർശനം നൽകി.
സമസ്താപരാധം പറഞ്ഞു ആചാര്യൻ നിലത്തുവീണു ഉരുണ്ട് കരഞ്ഞു.... ഭഗവാൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു പുണ്യമുള്ള ശിഷ്യൻ കാരണം എന്റെ ശബ്ദം നിനക്ക് കേൾക്കാൻ സാധിച്ചു... ഇപ്പോൾ കുടുംബ സമേതം വൃന്ദാവനം കണ്ടു മടങ്ങിപൊക്കോളൂ സമയമാകുമ്പോൾ ഞാൻ ദർശനം തരാമെന്നു പറഞ്ഞു വാക്ക് കൊടുത്തു കണ്ണൻ.
ആ വേണു നാദവും പശുക്കളുടെ കുളമ്പടി നാദവും മണിനാദവും ചക്രവാളത്തിൽ വിലയിച്ചു പോയി.
ഹരേ ഗുരുവായൂരപ്പാ ശരണം.
No comments:
Post a Comment