അരയിരത്തിൽ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം

അരയിരത്തിൽ ഭഗവതി ക്ഷേത്രത്തിന് കൊച്ചി രാജവംശവുമായി അഭേദ്യമായ ബന്ധമുണ്ട്. കുലശേഖരസാമ്രാജ്യം തകർന്നടിഞ്ഞ 12ണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൻറെ ആരംഭത്തിലാണ്‌ കൊച്ചി രാജ്യത്തിൻറെ ഉദയം . പെരുമ്പടപ്പിൽ സ്വരൂപം എന്ന പേരിലാണ്‌ കൊച്ചി രാജകുടുംബം അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.­­ പെരുമ്പടപ്പിൽ സ്വരൂപത്തിന്റെ അധീനതയിലുള്ള ഒരു നാട്ടുരാജ്യമായിരുന്ന­­ു ഇടപ്പള്ളി . അവടുത്തെ ഭരണാധികാരികൾ ഇടപ്പള്ളി തമ്പുരാക്കന്മാർ എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്.­­ ഇടപ്പള്ളി തമ്പുരാക്കന്മാരുടെ പ്രതാപകാലത്ത് അവിടെ വസിച്ചിരുന്ന ഒരു പ്രസിദ്ധ കുടുംബമാണ് വാഴപ്പള്ളി . അവർക്ക് ആയുധഭ്യസവും, കളരിയും കച്ചകെട്ടും, നാട്ടിൽ പ്രാമാണ്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു. വാഴപ്പള്ളി പണിക്കന്മാരും ഇടപ്പള്ളി തമ്പുരാക്കന്മാരും തമ്മിൽ ഉറ്റ ഒരു മമതാബന്ധം തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു . ആ കുടുംബത്തിലെ ഏറ്റവും മുതിർന്ന അംഗത്തെ പ്രധാനി എന്നാണ് തമ്പുരാക്കന്മാർ വിളിച്ചിരുന്നത്.

ഒരു കാലത്ത് വാഴപ്പള്ളി കുടുംബത്തിലെ പ്രധാനി ആയിരുന്ന ഇരവി ഉണ്ണിപ്പണിക്കർ അദ്വിതീയനായ ഒരു ദേവീ ഭക്തനായിരുന്നു. അദ്ദേഹം കുടുംബത്തിൽ തന്നെ ഒരു ദേവീ ക്ഷേത്രം പണിയിച്ച്‌,ദേവീ വിഗ്രഹം പ്രതിഷ്ഠിച്ച് , നിത്യരധാന നടത്തിപ്പോന്നു. നിരന്തരമായ ആരാധന മൂലം ദേവിയുമായി ഒരു ആത്മബന്ധം തന്നെ അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായി .അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞുവരവെ, എന്തോ കാരണവശാൽ ഇരവി ഉണ്ണി പണിക്കരും അന്നത്തെ തമ്പുരാനും തമ്മിൽ രസക്ഷയത്തിനിടയായി .അദ്ദേഹത്തിന് നാടുവിട്ടുപോകാതെ നിവൃത്തി ഇല്ലെന്നായി .നിത്യേന ആരാധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ദേവിയെ കൂടാതെ എങ്ങനെ നാടുവിട്ടുപോകും എന്ന ചിന്ത അദ്ദേഹത്തെ അലട്ടികൊണ്ടിരുന്നു.

യാത്രക്ക് വേണ്ടതൊക്കെ ഒരുക്കി അത്താഴത്തിനുമുൻപ് അവസാനമായി യാത്ര ചോദിക്കാനായി അദ്ദേഹം ദേവി സന്നിധിയിൽ
എത്തി ."അടിയനു നാടുവിട്ടു പോകാതെ നിവൃത്തിയില്ലാതയിരിക­­്കുന്നു .അവിടുത്തെ പിരിഞ്ഞു ഞാൻ എങ്ങനെ പോകും. ഇവിടെ
താമസിക്കുന്നതെങ്ങനെ?­­ ഏതായാലും അടിയനു പോകുന്നതിനു അനുവാദം തരണം" എന്ന് അദ്ദേഹം താണ്‌ കേണ് വീണ് അപീക്ഷിച്ചു.ആ
ദേവീഭക്തൻറെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർത്തുള്ളികൾ അടർന്നു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. ആ അവസരത്തിൽ ദേവീ ബിംബത്തിനു എന്തോ
ഒരിളക്കം തട്ടിയത് പോലെ അദ്ദേഹത്തിന് തോന്നി . ദേവിക്കും പോരണമെന്നു തന്നെയാണ് ആഗ്രഹമെന്നു തോന്നുന്നു , അല്ലാത്ത പക്ഷം ഈ ഇളക്കം ഉണ്ടാകാൻ വഴിയില്ലല്ലോ.

ഏതായാലും എടുത്തുകൊണ്ടു പോകുകതന്നെയെന്ന് ഉറച്ച് , ശ്രീകോവിലിൽ കയറി ദേവീബിംബം എടുത്തു അവിടെ തന്നെ കിടന്ന ഒരു പട്ടിൽ പൊതിഞ്ഞു അദ്ദേഹം മടിയിലാക്കി .വീട്ടിലെത്തിയ കാരണവർ അത്താഴം പോലും കഴിക്കാതെ, പെട്ടെന്ന് വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി ,നേരെ തെക്കോട്ട്‌ യാത്ര തിരിച്ചു. വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നവ­­രെല്ലാം പരിഭ്രാന്തരായി ജലപാനം പോലും കഴിക്കാതെ കാരണവരുടെ പിന്നാലെ പോയി . ഉണ്ണിപ്പണിക്കരും അനുയായികളും വൈക്കം വഴി ഏറ്റുമാനൂരെത്തി . തുടർന്നു മനോഹരമായ പേരൂരിലും. അവിടെ തന്നെ ദേവിയെ പ്രതിഷ്ഠിക്കാമെന്ന് കാരണവർ നിശ്ചയിച്ചു .മടിയിലിരുന്ന വിഗ്രഹം എടുത്തു താഴെ വച്ചു.

അന്ന് അവിടം ഒരു കാട്ടുപ്രദേശമായിരുന്­­നു. എങ്കിലും അങ്ങിങ്ങായി നാലഞ്ച് വീടുകളിൽ ആൾ താമസമുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം
അവരെയെല്ലാം വിളിച്ചുവരുത്തി. കാരണവർ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചപ്പോൾ അവര്ക്കെല്ലാം വലിയ സന്തോഷമായി .പിന്നീടു
അവരുടെ സഹായത്തോടുകൂടി ക്ഷേത്രം പണിയിച്ചു ദേവീവിഗ്രഹ പ്രതിഷ്ഠ നടത്തി .അന്നുതൊട്ടു അതിനു " അരയിരുത്തിൽ ഭഗവതി
ക്ഷേത്രം" എന്ന് പേരുണ്ടായി . എന്തെന്നാൽ ആ വിഗ്രഹം പണിക്കർ ഇടപ്പള്ളിയിൽ നിന്നും അരയിൽ ഇരുത്തിയാണല്ലോ കൊണ്ടുവന്നത് .
പിന്നീട് ഇത് ലോപിച്ച് "അരയിരത്തിൽ ഭഗവതി ക്ഷേത്രം" ആയി .ദേവിയുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കി താമസിക്കുന്നതിനായി , ക്ഷേത്രത്തിന്റെ വടക്ക് ഭാഗത്ത്‌ ഒരു എട്ടുകെട്ടും മറ്റു ഉപഗൃഹങ്ങളും പണിയിക്കുകയും ചെയ്തു . പില്ക്കാലത്ത് ഇവിടുന്നു ഒരു ശാഖ ഏറ്റുമാനൂരേക്കും (കുഴിക്കോട്ടയിൽ) , അവിടുന്ന് ഒരു ശാഖ പെരുന്നയിലേക്കും (വഴപ്പാടത്ത് ) താമസം മാറി .

അരയിരത്തിൽ ഭഗവതിയുടെ പല അത്ഭുത കഥകളും ഇന്നും നാട്ടിൽ പ്രചാരത്തിലുണ്ട് . ഇവ തലമുറകളായി പ്രചരിച്ചു പോരുന്നു .

ക്ഷേത്രത്തിലെത്തിച്ച­­േരാൻ എറ്റുമാനൂര്‍- പേരൂര്‍ വഴി - കോട്ടയം റൂട്ടില്‍ അരയിരത്തില്‍ അന്പലപ്പടിക്കു സമീപം ക്ഷേത്രം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു.