ഭഗവാനെ എല്ലാം അവിടുത്തെ മായ

*ഭഗവാനെ എല്ലാം അവിടുത്തെ മായ*

****************************************

മഗധയിലെ രാജാവായ വിശ്വകേതു വലിയ വിഷ്ണുഭക്തനായിരുന്നു. രാജാവിന്റെ കളങ്കമില്ലാത്ത ഭക്തികണ്ട് ഒരിക്കൽ ഭഗവാൻ മഹാവിഷ്ണു പ്രത്യക്ഷനായി. "വത്സാ നിനക്ക് എന്തുവരമാണ് വേണ്ടതെന്നു പറയൂ". മഹാവിഷ്ണു ചോദിച്ചു. "ഭഗവാനെ എനിക്ക് ഒരുവരവും ആവശ്യമില്ല. അങ്ങയെ നേരിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് എന്റെ മഹാഭാഗ്യമാണ്. ഇനിയും അങ്ങയെ വല്ലപ്പോഴും നേരിൽ കാണണമെന്നുണ്ട്. അങ്ങ് എന്റെ ആഗ്രഹം നിറവേറ്റിയാലും". വിശ്വകേതു തൊഴുതു വണങ്ങി പറഞ്ഞു. അതുപോലെയാകട്ടെ എന്ന് മഹാവിഷ്ണുവും അരുളിച്ചെയ്തു.

വർഷങ്ങൾ പലതും കഴിഞ്ഞു. രാജാവിന് ഒരാണ്‍കുഞ്ഞു ജനിച്ചു. രാജ്ഞി ദുഖിച്ച് രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു, "പ്രഭോ! നമുക്കുണ്ടായ ആറു കുഞ്ഞുങ്ങളും മരണമടഞ്ഞു. ഏഴാമത്തെ ഈ കുഞ്ഞിനെയെങ്കിലും വളർത്താൻ നമുക്ക് ഭാഗ്യമുണ്ടായെങ്കിൽ....". ഇത്രയും പറഞ്ഞു രാജ്ഞി വീണ്ടും പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. രാജാവിന്റെ ആശ്വാസവാക്കുകൾക്കു രാജ്ഞിയെ സമധാനിപ്പിക്കാനായില്ല. "പ്രഭോ! വിഷ്ണുഭഗവാൻ അങ്ങയുടെ ഉറ്റമിത്രമല്ലെ?. നമ്മുടെകുഞ്ഞിന് ദീർഘാ യുസ്സു തരാൻ ഭഗവാനോട് അപേക്ഷിച്ചു കൂടെ?". രാജ്ഞി പറയുന്നത് ശരിയാണെന്നു വിശ്വകേതുവിനും തോന്നി.

അദ്ദേഹം ഒട്ടും താമസിയാതെ കുഞ്ഞിനേയും എടുത്തു വൈകുണ്ഠത്തിലേക്കു യാത്രയായി.

മഹാവിഷ്ണു വിശ്വകേതുവിനെ സഹായിക്കാൻ തയ്യാറായി. "ജനനമരണങ്ങൾ നിശ്ചയിക്കുന്നത് ബ്രഹ്മാവാണ്. നമൂക്കു അദ്ദേഹത്തെ കാണാം". മഹാവിഷ്ണു പറഞ്ഞു. അവർ ബ്രഹ്മദേവന്റെ അടുത്തെത്തി. " മരണകാര്യങ്ങൾ നോക്കുന്നത് പരമശിവനാണ്". ബ്രഹ്മദേവൻ അരുളിച്ചെയ്തു. ബ്രഹ്മദേവനെയും കൂട്ടി അവർ കൈലാസത്തിലെത്തി. "ഇക്കാര്യത്തിൽ ഞാൻ നിസ്സഹായനാണ്. നമുക്ക് യമദേവനെ കണ്ടു കാര്യങ്ങൾ ബോധിപ്പിക്കാം". എന്ന് പറഞ്ഞ് എല്ലാവരും യമലോകത്തിലെത്തി. യമദേവൻ അവരോടു ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു, "ക്ഷമിക്കണം ഈ കുഞ്ഞും മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു.". "യമദേവ! എന്റെ ഭക്തനായ ഈ പാപം രാജാവിനെ അങ്ങ് എന്തിനു ശിക്ഷിക്കുന്നു". മഹാവിഷ്ണു ചോദിച്ചു. "ഇക്കാര്യത്തിൽ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. എന്തായാലും ചിത്രഗുപ്തനോട് ചോദിച്ചാൽ എന്താണ്‌ സംഭവിച്ചതെന്നറിയാം". യമദേവൻ പറഞ്ഞു. ത്രിമൂർത്തികൾ വിശ്വകേതുവിനെയും കൂട്ടി ചിത്രഗുപ്തന്റെ അടുത്തെത്തി. ""കുമാരന്‌ ദീർഘായുസ്സുണ്ട്. മരണത്തിനു കുമാരനെ പിടികൂടാനെളുപ്പമല്ല". ചിത്രഗുപ്തൻ പറഞ്ഞു. "പിന്നെ കുമാരൻ എങ്ങനെ മരിച്ചു?." മഹാവിഷ്ണുവിന് ആകാംഷയായി. "ത്രിമൂർത്തികൾ ഒരേ സമയം 

കുമാരന്റെ മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാൽ മാത്രമേ കുമാരന് മരണമുണ്ടാവൂ! ഇതാണ് ഗ്രന്ഥത്തിൽ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്". ചിത്രഗുപ്ത ൻ മറുപടിയായി പറഞ്ഞു. അതുകേട്ടു എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി.

"വിശ്വകേതു! ഇവൻ ദീർഘായുസ്സുള്ള കുഞ്ഞായിരുന്നു. പക്ഷെ, താങ്കൾ തന്നെ കുഞ്ഞിന്റെ മരണത്തിനു കാരണമായി. ഇത് താങ്കളുടെ കുറ്റമല്ല, കുഞ്ഞിന്റെ വിധി ഇതാണ്". 

മഹാവിഷ്ണു പറയുന്നത് ശരിയാണെന്നു രാജാവിന് ബോധ്യമായി