പഞ്ചരത്‌നങ്ങളുടെ അമ്മ

ഒറ്റച്ചെടിയിൽ പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൂവുകൾ പോലെ അഞ്ചുമക്കൾ, കണ്ണും മനസും മാറ്റാതെ കൂടെയുള്ള അമ്മയ്ക്കു മുന്നിലെന്നും സമ്മാനിക്കുന്നത് പ്രതീക്ഷയുടെ പുഞ്ചിരി മാത്രം. അപ്രതീക്ഷിതമായി ജീവിതം നൽകിയ മധുരത്തിനും ആ സന്തോഷം അനുഭവിച്ച് മനസ് നിറയുന്നതിന് മുമ്പേ ഓർക്കാപ്പുറത്തെത്തിയ കയ്പ്പുനീരിനും ഒടുവിലായി ഒരിക്കലും തളരില്ലെന്ന തീരുമാനമെടുത്ത ആ അമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം ഒരേ മനസോടെ പഞ്ചരത്നങ്ങൾ നിൽക്കുന്നു. അമ്മയ്ക്കു വേണ്ടി ഒരുദിവസമല്ല, ഒരായുസ് മുഴുവൻ ബാക്കി വയ്ക്കുമെന്ന് അഞ്ചു മക്കളും ഒരേ സ്വരത്തിൽ പറയുമ്പോൾ ഈ അമ്മയ്ക്ക് മറ്റെന്തു വേണം? അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടിയാണ് അവർ ജീവിക്കുന്നത്, അവർ എന്നും വണങ്ങുന്ന ദൈവത്തിന്റെ മുഖവും അമ്മയുടേത് തന്നെ. തിരുവനന്തപുരത്തെ പോത്തൻകോട് നിന്ന് ഇരുപത്തിരണ്ടുവർഷം മുമ്പിലെത്തിയ വാർത്ത ആദ്യം അത്ഭുതമായിരുന്നു കേരളത്തിനൊന്നാകെ. ഒരു പ്രസവത്തിൽ അഞ്ചുകൺമണികൾ, നാലുപെൺപൂക്കളും കൂടെ ഒരാൺപൂവും. ആശുപത്രി കിടക്കയിൽ കൈകാലിട്ടടിച്ചും പുഞ്ചിരിച്ചും പൊട്ടിക്കരഞ്ഞും ആ കുഞ്ഞുകുസൃതികളുടെ ചിത്രങ്ങൾ പുറം ലോകത്തെത്തിയപ്പോൾ ആ കാഴ്ച മലയാളികൾ കൗതുകത്തോടെ കണ്ടു. അപ്പോഴും അമ്പരപ്പിനൊപ്പം തന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കൈവന്ന അഞ്ചുമക്കൾ എന്ന ആഹ്ളാദം രമാദേവി എന്ന ആ അമ്മയിൽ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പുകയായിരുന്നു. ഉത്തര, ഉത്രജൻ, ഉത്രജ, ഉത്തമ, ഉത്ര അഞ്ചുമക്കളാണിവർ. അവർ ചേർത്തു പിടിക്കാനുള്ളപ്പോൾ ഈ അമ്മ എന്തിന് വിഷമിക്കണം.

ആഹ്ളാദം പറന്നു വന്ന വീട്
പോത്തൻകോട് നന്നാട്ടുകാവിൽ ചെറിയൊരു സ്റ്റേഷനറി കട നടത്തിയിരുന്ന പ്രേംകുമാറും രമാദേവിയും വിവാഹിതരായത് 1993 ഡിസംബറിലായിരുന്നു. ജീവിതസാഫല്യമെന്നോണം കാത്തിരിപ്പിനും പ്രാർത്ഥനകൾക്കുമൊടുവിൽ രമ ഗർഭിണിയായി. തിരുവനന്തപുരത്തെ എസ്.എ.ടി ആശുപത്രിയിലായിരുന്നു ചികിത്സ. ഗർഭാവസ്ഥയിൽ ആശുപത്രിയിൽ കിടന്ന് പൂർണ വിശ്രമം എടുത്ത് കഴിയണമെന്ന് ഡോക്ടർമാർ നിർദ്ദേശിച്ചിരുന്നു. അപ്പോഴും ഉള്ളിലെന്നുമുള്ള പ്രാർത്ഥനയെ ഹൃദയം കൊണ്ട് കേട്ട ദൈവം തനിക്ക് അഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളെയാണ് സമ്മാനമായി തരുന്നതെന്ന സത്യം രമ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. കുറച്ചുകൂടെ കഴിഞ്ഞാണ്, അഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളാണ് ഉദരത്തിൽ വളരുന്നത് എന്ന വിവരം ഡോക്ടർമാർ വെളിപ്പെടുത്തിയത്. ആദ്യം അമ്പരപ്പായിരുന്നു, അഞ്ചുപേരെന്ന് കേട്ടപ്പോൾ വിശ്വസിക്കാൻ തന്നെ പ്രയാസമായിരുന്നെന്ന് രമ ഇപ്പോഴും ഓർക്കുന്നു. ഒരു നിമിഷമേ ആ ഞെട്ടൽ നിലനിന്നുള്ളൂ. അപ്പോൾ തന്നെ ആ വാർത്ത അതീവ സന്തോഷത്തോടെ ആ മാതൃഹൃദയവും ബന്ധുക്കളും ഏറ്റു വാങ്ങി. ഉത്സവം പോലെയുള്ള സന്തോഷമായിരുന്നു രമയുടെയും പ്രേംകുമാറിന്റെയും ഉള്ളിൽ. ആശങ്കകളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും പിറക്കാൻ പോകുന്ന അഞ്ചുപേരുടെയും മുഖം സ്വപ്നം കണ്ട് അവർ ഓരോ ദിവസവും തള്ളി നീക്കി. അങ്ങനെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അവരെത്തി. പേടിച്ചതു പോലെ ഒരു പ്രശ്നവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അഞ്ചുപേരെയും നിറഞ്ഞ മനസോടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഏറ്റുവാങ്ങി. പ്രസവശേഷം ഒരുമാസം കൂടി ആശുപത്രിയിൽ കഴിയേണ്ടി വന്നു. അതിനുശേഷം നെടുമങ്ങാട് ഇരിഞ്ചയത്തെ കൊതുപാറയിലെ വീട്ടിലേക്കാണ് രമയും മക്കളും പോയത്. കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളർത്താനുള്ള സൗകര്യം കൂടി കണക്കിലെടുത്തായിരുന്നു അത്. കുട്ടികൾക്ക് ഒന്നരവയസാകുന്നതു വരെ അവിടെയായിരുന്നു കഴിഞ്ഞത്. ബന്ധുക്കളുടെ അകമഴിഞ്ഞ പിന്തുണയും മക്കളെ നോക്കുന്നതിന് ലഭിച്ചത് ഏറെ ആശ്വാസമായിരുന്നു. അഞ്ചുപേരെ ഒന്നിച്ചു നോക്കേണ്ടി വരുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന പ്രയാസങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ക്ഷമയും സ്‌നേഹവും കൊണ്ട് രമ ആ കാലവും പിന്നിട്ടു. പിന്നീട് ഭർത്താവിന്റെ പോത്തൻകോട് വഴക്കാട് മേലേതിൽ വീട്ടിലേക്ക് താമസം മാറി. ഒന്നിച്ച് കുഞ്ഞുങ്ങൾ കരയുമ്പോഴും അസുഖം വരുമ്പോഴുംഏറെ വിഷമങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കേണ്ടി വന്നു. എന്നാൽ ഒരിക്കൽപ്പോലും പരാതി പറയുകയോ, സങ്കടപ്പെടുകയോ ചെയ്തിരുന്നില്ല. പ്രകൃതി തന്ന മഹാഭാഗ്യമാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് ജീവിതത്തിൽ എന്നുമുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കെല്ലാവർക്കും ഒന്നിച്ച് പനി വന്നപ്പോൾ രാത്രി മുഴുവൻ കുടുംബവീട്ടിലെ രണ്ടുമുറികളിലായി അമ്മയും താനും കൈവിടാതെ മക്കളെ തൊട്ടിലാട്ടിയ കാര്യം ഇടയ്ക്ക് രമ ഓർത്തു. ഇങ്ങനെ എത്രയോ സന്ദർഭങ്ങൾ, അനുഭവങ്ങൾ.

ഓർക്കാപ്പുറത്ത് ഒരു വിയോഗം
കുസൃതികളും കളിചിരിയുമായി അവർ അഞ്ചു പേരും വളർന്നു. കുഞ്ഞുങ്ങൾ ആദ്യമായി സ്‌കൂളിൽ പോകുന്ന ദിവസം മാദ്ധ്യമങ്ങൾക്ക് വലിയ ആഘോഷമായിരുന്നു. കുടയും ബാഗുമായി നിൽക്കുന്ന അവരുടെ സന്തോഷം എല്ലാ പത്രങ്ങളിലും വാർത്തയും ചിത്രങ്ങളുമായി നിറഞ്ഞു. അഞ്ചുകുട്ടികളും വട്ടപ്പാറ ലൂർദ് മൗണ്ട് സ്‌കൂളിലായിരുന്നു പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയത്. മക്കൾ വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ എങ്ങും ചിരിയും ബഹളവും മാത്രം. ഇടയ്ക്കിടെ അഞ്ചുപേരും പിണങ്ങും, അടിയും വഴക്കുമുണ്ടാകും. എന്നാലും അധികസമയം നീണ്ടു നിൽക്കില്ല. തമ്മിൽ കാണാതിരിക്കാൻ വലിയ പ്രയാസമാണ്. അഞ്ചുപേരുടെ സ്വഭാവവും വ്യത്യസ്തം, ഇഷ്ടങ്ങളും അഭിരുചികളും വേറെ വേറെ. സന്തോഷവും സമാധാനവും മാത്രം നിറഞ്ഞ കുടുംബാന്തരീക്ഷം. ആ സന്തോഷം പക്ഷേ, അധികകാലം മുന്നോട്ടുപോയില്ല. കുട്ടികൾക്ക് ഒൻപത് വയസായി നാലാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോഴാണ് പിതാവിന്റെ വേർപാട് കുടുംബത്തിന്റെ സന്തോഷത്തെ മുഴുവൻ കെടുത്തിക്കളഞ്ഞത്. ബാങ്കിൽ നിന്ന് വായ്പയെടുത്ത് നിർമ്മിച്ച പുതിയ വീടിന്റെ പണി പൂർത്തിയായിരുന്നില്ല. നട്ടെല്ലിനുണ്ടായ തേയ്മാനവും അതിനുള്ള ചികിത്സയും സാമ്പത്തിക പ്രയാസങ്ങളുമൊക്കെയായിരുന്നു പ്രേംകുമാറിന്റെ അപ്രതീക്ഷിത വിയോഗത്തിന് കാരണമായത്. അച്ഛനെന്ന തണലിൽ അമ്മയുടെ ചിറകിനടിയിൽ ജീവിതം സുരക്ഷിതമായിരുന്ന കുരുന്നുകൾ ആ തിരിച്ചടിക്ക് മുന്നിൽ പതറിപ്പോയി. എന്നും രാവിലെ പൊന്നുമ്മ നൽകി ജോലിക്ക് പോകുന്ന അച്ഛൻ ഇനി ഇല്ല എന്ന സത്യം പതുക്കെ പതുക്കെ അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. താങ്ങാൻ കഴിയാതിരുന്നിട്ടും ആ സങ്കടകാലം രമ മറികടന്നു. ഉള്ളിലുള്ള വിഷമങ്ങൾ കടൽ പോലെ ആർത്തുപെയ്തിട്ടും മക്കളുടെ മുന്നിൽ കരയായിരിക്കാൻ ആ നിമിഷം മുതൽ രമ ശീലിച്ചു. തന്റെ മുന്നിലുള്ളത് അഞ്ചുമക്കളാണ്, ചെറുതായി ഒന്നു പതറിയാൽ പോലും പ്രതീക്ഷ കെട്ടു പോകുന്നത് ആ കുരുന്നുകളുടെ മുഖത്തായിരിക്കും. അതുകൊണ്ട് പറ്റാവുന്ന ധൈര്യത്തിൽ ജീവിക്കുക തന്നെ, അന്നു മുതൽ അവർ ആ തീരുമാനമെടുത്തു. സാധാരണകുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച് വളർന്നു മറ്റു ലോകപരിചയമൊന്നുമില്ലാത്ത ആ അമ്മയ്ക്ക് മുന്നോട്ടു പോയേ മതിയാകുമായിരുന്നുള്ളൂ. ആ ധൈര്യത്തിന്റെ ഉത്തരമായാണ് അഞ്ചുമിടുക്കർ രമയ്ക്ക് മുന്നിലിപ്പോൾ സന്തോഷത്തോടെ നിൽക്കുന്നത്.

ആശ്വാസമായി, താങ്ങായവർ
സ്വന്തമായി കിടപ്പാടമായിട്ടില്ലാത്ത ഈ കുടുംബത്തിന്റെ അവസ്ഥ പലരുടെയും കണ്ണുനനയിച്ചു. സർക്കാരും സഹായമനസ്‌കരും ഉൾപ്പെടെ അറിയുന്നവരും പേരറിയാത്തവരുമായി പലരും ആശ്വാസത്തിന്റെ കിരണം പകർന്നു നൽകി. അങ്ങനെ ബാങ്കിൽ നിന്ന് എടുത്ത വായ്പ എഴുതി തള്ളുകയും രമയ്ക്ക് ജില്ലാ സഹകരണ ബാങ്കിൽ സർക്കാർ ജോലി നൽകുകയും ചെയ്തു. ഒറ്റപ്രസവത്തിലെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ 'പഞ്ചരത്നങ്ങൾ' എന്നറിയപ്പെടുകയും വീടിന് പഞ്ചരത്നം എന്ന പേരിട്ട് പണിപൂർത്തിയാക്കി താമസമാകുകയും ചെയ്തു. പ്ലസ് ടു കഴിഞ്ഞ് കൊല്ലത്തെ ഒരു സ്ഥാപനത്തിൽ രണ്ടുവർഷത്തെ ഫാഷൻ ഡിസൈനിംഗ് കോഴ്സ് പഠിച്ചിറങ്ങിയ ഉത്രക്ക് കോട്ടയത്തെ സ്വകാര്യ സ്ഥാപനത്തിൽ താത്കാലിക ജോലി ലഭിച്ചു. 22 വയസ് പൂർത്തിയായ ഇവരിലെ മറ്റുനാലുപേരും ഇപ്പോഴും പഠനത്തിലാണ്. ഉത്രജയും ഉത്തമയും എറണാകുളത്തെ അമൃതയിൽ നാലുവർഷത്തെ അനസ്‌തേഷ്യ ഡിഗ്രി കോഴ്സിന്റെ അവസാനവർഷ പഠനത്തിലാണ്. ഉത്തര, മാസ് കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻ കോഴ്സ് തിരുവനന്തപുരത്തും കോട്ടയത്തുമായി പഠിച്ച് ബിരുദാനന്തര ബിരുദം പൂർത്തിയാക്കി. ഉത്രജൻ ബി.ബി.എ ക്ക് അവസാന വർഷ പരീക്ഷ എഴുതി. 1995 നവംബറിൽ ജനിച്ച പഞ്ചരത്നങ്ങൾ എൽ.കെ.ജി.മുതൽ പ്ലസ് ടു വരെ വട്ടപ്പാറ ലൂർദ് മൗണ്ട് സ്‌കൂളിൽ ഒരേ ക്ലാസിലായിരുന്നു പഠനം. ഉപരിപഠനമായപ്പോൾ പഞ്ചരത്നങ്ങൾ അഞ്ചും പഠനാവശ്യത്തിനായി പല വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിലേക്ക് മാറുകയായിരുന്നു.

ആത്മധൈര്യം പ്രകാശമായി
നേരത്തെ ലഭിച്ച സഹായധനത്തിൽ നിന്നുള്ള പലിശ ഉപയോഗിച്ചും ഇപ്പോഴും വായ്പകൾ തരപ്പെടുത്തിയുമാണ് പഞ്ചരത്നങ്ങളെ അമ്മ മാറോട് ചേർത്തുനിർത്തിയിരിക്കുന്നത്. രണ്ടുപതിറ്റാണ്ട് പിന്നിടുമ്പോഴും അവർക്ക് വിശ്രമിക്കാനായിട്ടില്ല. നേരത്തെ ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങൾ അലട്ടിയ രമ ഇപ്പോൾ പേസ് മേക്കറിന്റെ സഹായത്തോടെയാണ് രോഗത്തെ തോൽപ്പിക്കുന്നത്. അന്നും ഇന്നും രമ മക്കളോട് പറയുന്നത് ഒരൊറ്റക്കാര്യമാണ്, നന്നായി പഠിക്കുക, സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കുക. പൊരുതി ജീവിക്കാൻ ജീവിതം പഠിപ്പിച്ച ആ അമ്മ ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെ പ്രകാശഗോപുരമാണ് മക്കൾക്ക്.

''ആരോഗ്യപരമായി പ്രശ്നങ്ങളുണ്ട്. ചെയ്യാനും ചെയ്യാതിരിക്കാനും കഴിയില്ല എന്ന അവസ്ഥയാണുള്ളത്. എങ്കിലും പേടിയില്ല. പ്രയാസങ്ങളുള്ളപ്പോഴും നല്ല രീതിയിലാണ് അവരെ വളർത്തിയത്. ന്യായമായ എല്ലാ ആവശ്യങ്ങളും സാധിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. എല്ലാവർക്കും സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാനാവണം എന്നു മാത്രമാണ് ആഗ്രഹം. നാലുപേർ പെൺകുഞ്ഞുങ്ങളല്ലേ. അവരുടെ വിവാഹവും സ്വപ്നം തന്നെ. പിന്നെ ഒന്നിനെക്കുറിച്ചോർത്തും ആശങ്കപ്പെടാറില്ല. ഒന്നും നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചുവയ്ക്കാറുമില്ല. അവർ പഠിച്ചതുപോലും സ്വന്തം താത്പര്യപ്രകാരമാണ്. കാലമാണ് വഴി നടത്തുന്നത്. അങ്ങനെ ഒരു വിശ്വാസമാണ് എനിക്കുള്ളത്. പഠിക്കണം എന്നല്ലാതെ, എന്തുപഠിക്കണമെന്ന് ഞാൻ ഒരിക്കലും അവരോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഓരോരുത്തരും സ്വന്തം അഭിരുചി പ്രകാരമാണ് ജീവിതം ചിട്ടപ്പെടുത്തേണ്ടത്. പുറത്തുനിന്ന് പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനേ എനിക്ക് കഴിയൂ. പൊരുതി തന്നെയാണ് ഇതുവരെ ജീവിച്ചത്. അവർ എല്ലാം കാണുന്നുണ്ട്. ആ അനുഭവങ്ങൾ അവരെ പ്രാപ്തരാക്കട്ടെ.''
വളരെ പതിഞ്ഞശബ്ദത്തിൽ രമ പറഞ്ഞു നിറുത്തുമ്പോൾ അവരുടെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ച് അവർ അഞ്ചു രത്നങ്ങളും പ്രകാശിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

''അമ്മയാണ് ഞങ്ങൾക്കെല്ലാം. അമ്മയുടെ ജീവിതമാണ് ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലുള്ളത്. ഒരുകാര്യത്തിലും അമ്മ നിർബന്ധിച്ചിട്ടില്ല. ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരിയാണ്, എല്ലാമെല്ലാമാണ്. അമ്മയുടെ മുഖത്തുള്ള ചിരിയാണ് ഞങ്ങളുടെ ധൈര്യവും വിശ്വാസവും.'' എല്ലാവർക്കും പറയാനുള്ളത് അമ്മയെക്കുറിച്ച് തന്നെ. അമ്മയുടെ ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെ വെളിച്ചം അവരുടെ മുഖത്ത് പകർത്തിയെഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അല്ലെങ്കിലും ജീവിതം തന്നെയാണല്ലോ വലിയ പാഠശാല.