മാർക്കണ്ഡേയ ചരിതത്തിനു പശ്ചാത്തലമായ സ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ ഭക്തർ ആരാധിച്ചു പോരുന്ന സന്നിധിയാണ് തൃപ്രങ്ങോട് മഹാ ശിവ ക്ഷേത്രം. മലപ്പുറം ജില്ലയിലെ തിരൂർ താലൂക്കിലാണ് കേരളത്തിലെ നൂറ്റെട്ട് ശിവാലയങ്ങളിൽ ഒന്നായ പ്രസ്തുത ക്ഷേത്രം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. നൂറ്റെട്ട് വൈഷ്ണവ ദിവ്യ ദേശങ്ങളിൽ ഒന്നായ തിരുനാവായ നാവാമുകുന്ദ ക്ഷേത്രത്തിനടുത്തായിരുന്നു മൃകണ്ഡു മഹർഷി ഭാര്യാസമേതം പാർത്തിരുന്നതത്രെ ! സന്താന ഭാഗ്യത്തിനായി ശിവനെ ഭജിച്ചിരുന്ന മുനിവര്യന് ഭഗവദനുഗ്രഹത്താൽ മാർക്കണ്ഡേയൻ ജനിച്ച കഥ സുവിദിതമാണല്ലോ? പതിനാറു വയസ്സ് വരെ മാത്രം ആയുസ്സ് കല്പിച്ചുകിട്ടിയ മാർക്കണ്ഡേയന്റെ പതിനാറാം വയസ്സ് പൂർത്തിയാകുന്ന ദിനം പാശവുമായി അന്തകൻ സമീപിച്ചു. നാവാമുകുന്ദനെ അഭയം പ്രാപിച്ച മാർക്കണ്ഡേയനോട് മുകുന്ദൻ മഹാദേവ സന്നിധി പൂകുവാൻ പറഞ്ഞു. മഹാദേവന്റെ സന്നിധി അണയുന്നതുവരെ കാലൻ അടുക്കാതിരിക്കുവാൻ ഏതാനും കല്ലുകൾ കൂടി മുകുന്ദൻ നൽകി. ശിവ ക്ഷേത്രത്തിലേക്കുള്ള പ്രയാണത്തിൽ യമരാജൻ മാർക്കണ്ഡേയനെ സമീപിക്കുമ്പോൾ ഓരോ ശിലയും വലിച്ചെറിയുന്ന പക്ഷം താൽക്കാലിക രക്ഷയുണ്ടാകും. നവാമുകുന്ദനും മാർക്കണ്ഡേയന് വഴികാട്ടിയായി കൂടെ യാത്ര ചെയ്തുവത്രേ ! ഇപ്പോൾ തൃപ്രങ്ങോട് ശിവക്ഷേത്രം നിലകൊള്ളുന്ന ഭൂമിയിൽ ശ്രീ മൂലസ്ഥാനമായി കരുതിവരുന്ന കാരണത്തിൽ ശിവക്ഷേത്രമേ അന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. ക്ഷേത്രത്തിൽ മാർക്കണ്ഡേയന് എളുപ്പം പ്രവേശിക്കുവാൻ സമീപത്തുണ്ടായിരുന്ന ആൽമരം രണ്ടായി പിളർന്നു മാറിക്കൊടുത്തിരുന്നതായും പറയപ്പെടുന്നു. കാരണത്തിൽ ശിവന്റെ ശ്രീകോവിലിനുള്ളിൽ കയറി മാർക്കണ്ഡേയൻ ശിവലിംഗത്തെ ആലിംഗനം ചെയ്തു കിടന്നു. യമൻ മറ്റുവഴികളില്ലാതെ ശിവലിംഗത്തോടൊപ്പം ചേർത്തു പാശത്താൽ മാർക്കണ്ഡേയനെ ബന്ധിച്ചു. സംഹാരമൂർത്തിയായി പ്രത്യക്ഷനായ മഹാദേവൻ കാലനെ സംഹരിച്ചു. കാലനെ സംഹരിച്ചു ശൂലം ഒരു കുളത്തിൽ ക്ഷാളനം ചെയ്തു മൂന്ന് ചുവടുകൾ മുന്നോട്ടു വച്ച് സ്വയംഭൂവായി കുടികൊണ്ട്. അവിടെയാണ് തൃപ്രങ്ങോട്ട് മഹാദേവന്റെ മുഖ്യ ശ്രീകോവിൽ. മാർക്കണ്ഡേയ പുരാണത്തിൽ ഇത്തരം പ്രതിപാദ്യങ്ങളൊന്നും ഇല്ല. പ്രാദേശികമായി പ്രചരിച്ചിരുന്ന മാർക്കണ്ഡേയ കഥയിൽ ഒതുങ്ങുന്ന ഈ നിറച്ചാർത്തുകൾക്കു ക്ഷേത്ര സമുച്ചയത്തിൽ അടയാളപ്പെരുത്തൽ അനവധിയുണ്ട്. മാർക്കണ്ഡേയ ചരിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ള മറ്റു സന്നിധികൾക്കു അവകാശപ്പെടാവുന്നതിൽ അധികം അടയാളങ്ങൾ ഇവിടെ ദർശിക്കാനാകുന്നു. മഹാദേവൻ മൂന്ന് ചുവടുകൾ വച്ചതുകൊണ്ടു തിരു പാദം കോട് എന്ന് ഇപ്രദേശം അറിയപ്പെടുകയും അത് ലോപിച്ചു തൃപ്രങ്ങോട് ആവുകയും ചെയ്തു വെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.
ഗജപൃഷ്ഠ ആകൃതിയിലുള്ള ഇരുനില ശ്രീകോവിലിൽ പശ്ചിമാഭിമുഖമായി തൃപ്രങ്ങോട്ടപ്പൻ വാണരുളുന്നു. സ്വയംഭൂവായ ശില ചെറുതാണെങ്കിലും തൃക്കണ്ണിനും തിരുനാസികയോടുമൊപ്പം ചന്ദ്രകലകൾ മുകളിലോട്ടു വരിയായി നിരത്തിയിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടു ദേവരൂപം വ്യക്തമായി ഭക്തർ ദർശിക്കുന്നു. കാല സംഹാരം നടത്തിയ മഹാദേവനെ ശാന്തനാക്കിയ ശ്രീപാർവ്വതിയുടെ സാന്നിധ്യം മുഖ്യ ശ്രീകോവിലിനു ഇടതു വശത്തെ ചെറിയ ശ്രീകോവിലിലുണ്ട്. നാലമ്പലത്തിനകത്തു തന്നെ ഗണപതിയും ദക്ഷിണാമൂർത്തിയും കുടിയിരുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. നാലമ്പലത്തിനു വെളിയിൽ മാർക്കണ്ഡേയനൊപ്പം അനുഗമിച്ച നാവാമുകുന്ദനെ പ്രത്യേകം ആലയത്തിൽ കുടിയിരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. ശ്രീമൂലസ്ഥാനമായ കാരണത്തിൽ ശിവക്ഷേത്രം മതിലകത്തു പ്രാധാന്യത്തോടെ തന്നെ നിലനിൽക്കുന്നു. ഇരുനില ചതുര ശ്രീകോവിൽ ചുമർ ചിത്രങ്ങൾകൊണ്ട് അലംകൃതമാണ്. മഹാദേവൻ മൂന്ന് പാദങ്ങൾ വച്ചുവെന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന സ്ഥാനങ്ങളിൽ ശിവപ്രതിഷ്ഠകൾ ഉള്ള ആലയങ്ങൾ ഉണ്ട്. വേട്ടയ്ക്കൊരുമകനും ഭദ്രകാളിയും ധർമ്മശാസ്താവും ഗോശാല കൃഷ്ണനുമാണ് മറ്റ് ഉപദേവതകൾ. മാർക്കണ്ഡേയനു വഴിയൊരുക്കാൻ രണ്ടായി പിളർന്ന ആൽമരത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് വളർന്ന പുതിയ വൃക്ഷത്തിന്റെ തറയിൽ മാർക്കണ്ഡേയ സ്മരണ നിലനിർത്തുന്നു. അവിടെ വിശ്വാസികൾ വൃക്ഷ രാജ മന്ത്രം ചൊല്ലി പ്രദക്ഷിണം ചെയ്യാറുണ്ട്. മഹാദേവൻ ശൂലം കഴുകിയ കുളം രുധിര കുളമെന്നപേരിൽ സംരക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. ഈ കുളം ആരും ഉപയോഗിക്കാറില്ല. ക്ഷേത്രത്തിലെ പ്രധാന തടാകത്തിനു പുറമേ ശാന്തികുളവും മറ്റൊരു കുളവും കൂടി ക്ഷേത്രത്തിലുണ്ട്.ധ്വജവും കിഴക്ക് ഇരുനില മാളികയോടുകൂടിയുള്ള ഗോപുരവും ആകർഷണീയം തന്നെ.
ഏതാണ്ട് പത്താം നൂറ്റാണ്ടുമുതൽ തൃപ്രങ്ങോട് ക്ഷേത്രം വിഖ്യാതമായിരുന്നു. ഉദ്ധണ്ഡ ശാസ്ത്രികൾ രചിച്ച കോകില സന്ദേശത്തിൽ ക്ഷേത്രത്തെ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്നു. വെട്ടത്തു നാടിന്റെ മുഖ്യ ക്ഷേത്രമായിരുന്നു തൃപ്രങ്ങോട്. വെട്ടത്തുനാട്‌ ശിഥിലമായപ്പോൾ സാമൂതിരിപ്പാടിന്റെ ഭരണത്തിൻകീഴിലായി ക്ഷേത്രം. ശിവരാത്രിയോട് അനുബന്ധിച്ചു മൂന്ന് ദിവസം ക്ഷേത്രത്തിൽ വളരെ പ്രധാനമാണ്. ധനുമാസത്തിലെ തിരുവാതിരയ്ക്കു ആറാട്ട് വരുംവിധമുള്ള പത്തു ദിവസത്തെ പ്രധാന ഉത്സവവും,കലാസംഹാരം നടന്നു എന്ന് കരുതപ്പെടുന്ന ഇടവമാസത്തിലെ പുണർതം നാളും മുഖ്യ ആഘോഷങ്ങളാണ്.
No comments:
Post a Comment