മാണിയുംചാണ്ടിയും..രമേശന്‍നായരും..പിന്നെ കെ ബാബുവും ഫോര്‍ കണ്‍ട്രീസ്

ചാത്തന്നൂരില്‍സിനിമ കാണാന്‍ തീയറ്റര്‍ ഇല്ല...അല്ലെങ്കില്‍ സിനിമ കാണാന്‍ ഞാന്‍ ബാബുവിനെയും കൊണ്ട് പോയേനെ.ഇപ്പോള്‍ സിനിമ കാണാന്‍ കൊല്ലത്ത് പോകണം..പക്ഷേങ്കി ബാബു.എം.എല്‍ ഏ യുടെ നാട്ടില്‍ സിനിമ തീയറ്റര്‍ ഉണ്ട് അത് കൊണ്ടാണ് രാജി വച്ച ഉടന്‍
തൃപ്പൂണിത്തുറയിലെ തീയറ്ററില്‍ പാവാട കാണാന്‍ പോയത്പാതിരാത്രിയില്‍ ബാറുമന്ത്രി ബാബു.
മന്ത്രി സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് രാജിക്കത്തെഴുതി മുഖ്യമന്ത്രിയെ ഏല്‍പിച്ചപ്പോഴാണ് ബാബുവിന് പാവാട കാണണമെന്ന് തോന്നിയതത്രെ.

പാവാടയില്‍ പറയുന്നത് കുടി ജീവിതമാക്കിയ ഒരുവന്റെ കഥയായതുകൊണ്ടാണോ എന്തോ ബാബുവിന് ആ രാത്രിയില്‍ പാവാട തന്നെ കാണണമെന്ന് തോന്നിയതെന്ന് അറിയില്ല.
എന്തായാലും ബാബുവിന്റെ പാവാടമോഹം പൂവണിഞ്ഞില്ല. തീയറ്ററില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ ഓടുന്നത് ടു കണ്‍ട്രീസ്.
കൂട്ടത്തിലെ മുന്തിയ കണ്‍ട്രി സോളാര്‍ കമ്മീഷനുമുന്നില്‍ വിയര്‍ത്തൊലിച്ച് മുട്ടിടിച്ച് നില്‍ക്കുമ്പോഴാണ് ജൂനിയര്‍ കണ്‍ട്രിയുടെ രാജിയും പിന്നെ സിനിമാപ്രേമവും. എന്തായാലും അന്ന് രാത്രി സിനിമ കാണാന്‍ പോയ മന്ത്രി നാട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞത് ഇത്രകാലവും വിശ്രമമില്ലാതെ പണിയെടുക്കുകയായിരുന്നുവെന്നാണ്. രാജിവെച്ചതില്‍പിന്നെയാണത്രെ സിനിമ കാണാന്‍ പോലും സമയം കിട്ടുന്നത്.

ബാറുമന്ത്രി ബാബുവിന്റെ രാജിയും കയ്യില്‍പിടിച്ച് മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി ഇരുന്ന ഇരുപ്പാണ് ഇരുപ്പ്.
രാജി ഗവര്‍ണര്‍ക്ക് ഇന്ന് കൈമാറും നാളെ കൈമാറും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് നാളുകള്‍ തള്ളിനീക്കുകയായിരുന്നു ചാണ്ടി മുഖ്യന്‍.
സരിതയുമായുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയുടെ അവിഹിതക്കാഴ്ചകള്‍ക്കുമേല്‍ നുണപരിശോധനയുടെ വെല്ലുവിളി വരെ നേരിടേണ്ടിവരുന്ന ഗതികേടിലാണ് ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി. സോളാര്‍കമ്മീഷന് മുന്നില്‍ പതിനാല് മണിക്കൂറാണ് അദ്ദേഹം തിരുവഞ്ചൂര്‍ കളിച്ചത്.
ചോദിച്ച ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കെല്ലാം നുസ്രിയ നസീര്‍, നസിയ നുസ്രീം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് ഒടുവില്‍ ഉത്തരം മുട്ടുമ്പോള്‍ ‘അങ്ങനെയും പറയാം’ എന്നൊരു മട്ട്.

ഇത് കേരളത്തിന്റെ ചരിത്രത്തിലാദ്യത്തെ സംഭവമാണത്രെ. ഒരു മുഖ്യമന്ത്രി ഒരു ജുഡീഷ്യല്‍ കമ്മീഷന് മുന്നിലെത്തേണ്ട ഗതികേട്. കമ്മീഷന് മുന്നില്‍ നിന്ന് വല്ലവിധേനയും പുറത്തുവന്നപ്പോഴാണ് ബിജുരാധാകൃഷ്ണന്റെ വക്കീല്‍ ഹസ്‌കറിന്റെ വെല്ലുവിളി.

നുണപരിശോധനയ്ക്ക് തയ്യാറുണ്ടോ എന്ന്. വക്കീലിന്റെ വെല്ലുവിളി കേട്ട് കാര്യബോധമുള്ള മുഴുവന്‍ മലയാളികളും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചിരിക്കണം.
സത്യം പറഞ്ഞ് എന്തെങ്കിലും ഒരനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടുവേണമല്ലോ പരിശോധന.
പറ്റിക്കലിന്റെ ഉസ്താദാണ് പുതുപ്പള്ളിക്കാരന്‍ മുഖ്യനെന്നത് ഗ്രൂപ്പും ഗ്രൂപ്പിനുമേല്‍ ഗ്രൂപ്പുമായി പാര്‍ട്ടിക്കുള്ളില്‍ ഗുസ്തി പിടിച്ച് നടക്കുന്ന സകലമാന കോണ്‍ഗ്രസുകാരും പണ്ടേ പാടിനടക്കുന്നതാണ്.
മാണിയും സരിതയും ഗണേശനും ജോര്‍ജും മാത്രമല്ല സാക്ഷാല്‍ ആറാട്ട്‌മുണ്ടന്‍ അറയ്ക്കപ്പറമ്പില്‍ കുര്യന്‍ ആന്റണിയും പരവൂര്‍ക്കാരന്‍ പത്മരാജന്‍ വരെ അത് തല കുലുക്കി സമ്മതിക്കും.

അതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ് നുണപരിശോധനയുടെ ആവശ്യമേ ഉദിക്കുന്നില്ലെന്ന് ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി തറപ്പിച്ച് പറയുന്നത്.
എല്ലാം കഴിഞ്ഞൊടുവില്‍ കേള്‍ക്കുന്നത് മാണിയെക്കാളും ബാബുവിനെക്കാളും വലിയ കോഴയാണ് ചാണ്ടിയെന്നാണ്. സരിതാഘാതമേറ്റ് ആകെ മൊത്തം പൊള്ളിയ നിലയിലാണ് മുഖ്യന്‍.
സുധീരന്റെ ജനരക്ഷാ യാത്ര അവസാനിക്കുമ്പോഴേക്ക് മന്ത്രിസഭയില്‍ ബാക്കിയാരെങ്കിലും ഉണ്ടാവുമോ എന്ന് കണ്ടറിയണം.

സംസ്ഥാനത്ത് സാമൂഹ്യനീതി നിഷേധിക്കലും ഇരട്ടനീതി നടപ്പാക്കലും നടക്കുന്നുവെന്ന ആരോപണം പൊതുവേ ഉണ്ടെങ്കിലും അത് മുഖ്യമന്ത്രി ഉമ്മന്‍ചാണ്ടിക്കെതിരെ മുന്നണിയില്‍ നിന്ന് അതിശക്തമായി ഉന്നയിച്ചത് യുഡിഎഫിലെ മണി പവര്‍ എക്‌സ്ട്രാ എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട കെ.എം. മാണിയാണ്. ബാര്‍കോഴ വിവാദത്തില കോടതിപരാമര്‍ശത്തിന്റെ പേരില്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ രാജിവെച്ചൊഴിയേണ്ടിവന്നപ്പോഴാണ് പണംമന്ത്രി മാണി ഇങ്ങനെ നിലവിളിച്ചത്.
നല്ല വരവുണ്ടായിരുന്ന വകുപ്പ് കളഞ്ഞ് വീട്ടിലിരിക്കുന്നതിനേക്കാള്‍ സങ്കടം ശേഷിക്കുന്നതെല്ലാം ബാബു ഒറ്റയ്ക്ക് അടിച്ചെടുത്തേക്കുമോ എന്ന ഭയമായിരുന്നു. താന്‍ അഴിമതിക്കാരനാണെങ്കില്‍ ബാബുവും അഴിമതിക്കാരനാണെന്നും താന്‍ മാത്രമല്ല ബാബുവും രാജിവെക്കണമെന്നുമായിരുന്നു അന്ന് മാണിയുടെ പരാതി.

തനിക്ക് ഒരു നീതി ബാബുവിന് ഒരു നീതി എന്നൊക്കെയുള്ള നീതിമാന്മാരുടെ പള്ളിപ്പാട്ട് കേട്ട് ജനം അമ്പരന്ന കാലമാണത്. ബാബു ചോദിച്ചുവാങ്ങിയതല്ല ബാര്‍ വകുപ്പ്. ദാരിദ്ര്യത്തിലമര്‍ന്നുപോയ ബാര്‍ ഉടമകള്‍ക്കും ബാര്‍ പൂട്ടിയതുമൂലം തൊഴില്‍ നഷ്ടം വന്നുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്ന രണ്ട് ലക്ഷം ജീവനക്കാര്‍ക്കും വേണ്ടി ഉഴിഞ്ഞുവെച്ചതാണ് ഈ അങ്കമാലിക്കാരന്റെ ജീവിതം.
ബാബുവിന്റെ ശരീരഭാഷയില്‍ ഒരു അയ്യപ്പബൈജു കുടിയിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വന്തം നാട്ടുകാര്‍ തന്നെ അടക്കം പറയുന്നത് പണ്ടേക്കുപണ്ടേ അതുവഴിക്കുള്ള വലിവ് പരിഗണിച്ചുകൂടിയാണ്. തൃപ്പൂണിത്തുറയിലെ റോഡുകളില്‍ ആദ്യം ഗട്ടറുകള്‍ സൃഷ്ടിച്ച് പിന്നെ അത് നികത്തുന്ന മാസ്മരിക വിദ്യയുടെ ബലത്തില്‍ പലതവണ എംഎല്‍എ ആയ ആളാണ് ബാബു.
നാട്ടിലെങ്ങും ചാരായം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാലത്തുപോലും കമാ എന്നൊന്നുരിയാടിയിട്ടില്ല.

സര്‍വസാധാരണക്കാരന്റെ ആശ്വാസമായിരുന്നു എന്നും ബാബുവിന്റെ ഉന്നം. മന്ത്രിയാകാന്‍ ആദ്യം കിട്ടിയ അവസരത്തില്‍തന്നെ ബാര്‍ വകുപ്പ് കൈവന്നതായിരുന്നു ആനന്ദം. ബാര്‍ അനുവദിക്കുന്നതിലും അടച്ചുപൂട്ടുന്നതിലുമുള്ള വരുമാനവും വരുമാനനഷ്ടവുമൊന്നുമായിരുന്നില്ല ഉന്നം.

ജനസേവനമായിരുന്നു ബാബു ലക്ഷ്യമിട്ടത്. സ്വന്തം മണ്ഡലത്തിലെ പൂത്തോട്ടയില്‍ പള്ളിക്കൂടത്തിന് മുന്നില്‍ ബിവറേജസ് ഔട്ടലെറ്റ് അനുവദിക്കുകയും അവിടെ സമരമിരുന്ന അമ്മമാരുടെ മുന്നിലൂടെ കൊടിവെച്ച കാറില്‍ പറക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിന്റെ ആനന്ദം ഒന്നുവേറെതന്നെയാണ്. പള്ളിക്കൂടത്തില്‍ പോകുന്ന പൈതങ്ങള്‍ സ്‌കൂള്‍ബാഗില്‍ മദ്യക്കുപ്പിയുമായെത്തുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് മനംമടുത്താണ് അമ്മമാര്‍ അവിടെ സമരം നടത്തിയത്.

മദ്യവിമുക്തമായ കിനാശ്ശേരിയും സ്വപ്‌നം കണ്ട് അന്തിക്കാട്ടുകാരന്‍ സുധീരന്‍ കേരളത്തില്‍ മദ്യവിമുക്ത, ഗ്രൂപ്പ് വിമുക്തപോരാട്ടത്തിനിറങ്ങിയകാലത്തേ നാട്ടുകാര്‍ക്ക് തിരിഞ്ഞതാണ് ഇതൊരു ചക്കളത്തിപ്പോരായി കലാശിക്കുമെന്ന്. മദ്യവിരുദ്ധസമരം നടത്തി ക്ഷീണിക്കുമ്പോള്‍ രണ്ടടിച്ച് ഊര്‍ജ്ജം സമ്പാദിക്കുന്ന പോരാളിയെപ്പോലെ ധീരനാണ് സുധീരനെന്ന് വഴിക്കുവഴി ബാബുവിനെപ്പോലെ കേരളത്തിനാകെ ബോധ്യമായതാണ്.

സുധീരനൊഴിച്ചുള്ള കോണ്‍ഗ്രസുകാരെല്ലാം കുടിയന്മാരാണെന്ന ഒരു പൊതുധാരണ നാട്ടിലാകെ പരന്നുതുടങ്ങിയ കാലത്താണല്ലോ ഉമ്മന്‍ചാണ്ടി ഗാന്ധിയാകുന്നത്.

ചെന്നിത്തലക്കാരന്‍ രമേശന്‍നായര്‍ പാളത്തൊപ്പിയുമായി കോളനികള്‍ കയറിയിറങ്ങി കപ്പയും മീനും തട്ടുന്ന കാലത്താണ് സംസ്ഥാനത്തെ മുഴുവന്‍ ബാറുകളും പൂട്ടി സുധീരനെ കടത്തിവെട്ടിയത്.
നിലവാരമില്ലാത്ത 418 ബാര്‍ പൂട്ടണമെന്ന സുധീരവാദത്തിന് മുകളിലാണ് തുറന്നിരുന്ന 312ഉം പൂട്ടാന്‍ ചാണ്ടി ഉത്തരവിട്ടത്. മദ്യം ഫൈവ്സ്റ്റാറില്‍മാത്രം, ബിവറേജസ് ഔട്ട്‌ലെറ്റുകള്‍ പത്ത് ശതമാനം വീതം കുറയ്ക്കും, ഘട്ടംഘട്ടമായി സമ്പൂര്‍ണ മദ്യനിരോധനം നടപ്പാക്കും എന്നൊക്കെയുള്ള പ്രഖ്യാപനങ്ങള്‍ നടത്തി ചുണ്ടുതുടച്ച് മാന്യനാകാനായിരുന്നു ചാണ്ടിയുടെ പരിശ്രമം.

ചാണ്ടിയും സുധീരനും രമേശന്‍നായരുമൊക്കെക്കൂടി പയറ്റുന്ന മദ്യഗ്രൂപ്പ് പോരാട്ടത്തില്‍ ആടിത്തുടങ്ങിയതാണ് തന്റെ ബാറുപണി എന്ന് ബാബുവിനും അറിയാത്തതല്ല. പള്ളിയിലെ വീഞ്ഞില്‍ പിടിച്ചായിരുന്നു ബാബു സമാധാനം കണ്ടെത്തിയിരുന്നത്. അത് ലോകാവസാനം വരെ തുടരുകതന്നെ ചെയ്യുമെന്നാണ് സഭയുടെ പക്ഷം. വിശ്വാസത്തിന്റെ പേരില്‍ വെള്ളമടിക്കുന്നതില്‍ തെറ്റില്ലെന്ന് ബാബുവും അക്കാലത്ത് തട്ടിവിട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്തായാലും ആ വിശ്വാസവും ബാബുവിനെ പുലര്‍ത്തിയില്ല. കോഴയുടെ പുത്തന്‍ വര്‍ത്തമാനങ്ങളുമായി ഇപ്പോഴും ബിജുരമേശന്‍ സജീവമാണെന്നതുമാത്രമാണ് ഇനിയുള്ള കാലത്ത് ബാബുവിന് ആശ്വാസം.

അമ്മക്കാലത്തിനായൊരു യാത്ര..ഇ യാത്രയെ നമുക്ക് വരവേല്‍ക്കാം....

സ്ത്രീസ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര 2016 ജനുവരി 24ന് തുടങ്ങി മാതൃസമിതി സംസ്ഥാന അധ്യക്ഷ പ്രൊഫ. വി.ടി. രമ നയിക്കുന്ന സ്ത്രീ സ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര കാസര്‍കോഡ് കുമ്പളയിലെ അനന്തപുരം ക്ഷേത്രത്തില്‍നിന്ന് കൊണ്ടവൂര്‍ സ്വാമിജി, ജഗദ്ഗുരു ശ്രീ യോഗാനന്ദ സരസ്വതിയില്‍നിന്ന് യാത്രാനുമതി വാങ്ങി . യാത്രയുടെ ഉദ്ഘാടനസഭ മല്ലികാര്‍ജ്ജുന ക്ഷേത്രപരിസരത്ത് നടന്നു . പ്രമുഖ ഹിന്ദി സാഹിത്യകാരിയും ഗോവ ഗവര്‍ണറുമായ മൃദുല സിന്‍ഹയാണ് ഉദ്ഘാടനം നിര്‍വഹിച്ചത് . ഗോപാലന്‍ കുട്ടി മാസ്റ്റര്‍, രവീഷ് തന്ത്രി കുണ്ടാര്‍, സ്വാമി അയ്യപ്പദാസ്, എ.കെ.ബി.നായര്‍, അഡ്വ.കെ.കെ.ബലറാം, സന്ധ്യ വി. ഷെട്ടി, പ്രമീള നായിക് തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ പ്രമുഖര്‍ പങ്കെടുത്തു . തുടര്‍ന്ന് ജില്ലകളിലൂടെ യാത്ര ചെയ്തു തിരുവനന്തപുരത്ത് മഹാസമാപനവും നടക്കുമ്പോള്‍, പതിനായിരക്കണക്കിന് സ്ത്രീകള്‍ ഈ യാത്രയില്‍ പങ്കാളികളാവുകയും സന്ദേശം ഏറ്റുവാങ്ങുകയും ചെയ്യും. കേരളത്തിലെ സമാനഹൃദയരായ മഹിളാ സംഘടനകളുടെയും സമുദായ സംഘടനകളുടെയും സഹകരണത്തോടെയാണ് ഈ സ്ത്രീ സ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര സംഘടിപ്പിക്കുന്നത്.

സ്വാഭിമാനത്തിന്റെ തീവ്രബോധത്തോടെ കേരളത്തിലെ സ്ത്രീ സമൂഹം ഈ യാത്രയെ വിജയിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതിന്റെ സൂചകമായി, സ്ത്രീയെ 'ജയ്മാതാ' എന്നുവിളിച്ചഭിസംബോധന ചെയ്യാന്‍ യാത്ര താല്‍പ്പര്യപ്പെടുന്നു. കേരളത്തിലാദ്യമായി സ്ത്രീ പ്രശ്‌നങ്ങളെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന സംസ്ഥാനതല വനിതാ മുന്നേറ്റമാണ് ഈ യാത്ര.

എവിടെ സ്ത്രീ പൂജിക്കപ്പെടുന്നുവോ അവിടെ ദേവതകള്‍ വസിക്കുന്നുവെന്ന് ഭാരതീയ സങ്കല്‍പം. പൗരാണിക ഭാരതത്തില്‍ സ്ത്രീക്ക് ലഭ്യമായ ആദരവ് കാലം ചെല്ലുന്തോറും നഷ്ടമായി. ഇന്ന് സ്ത്രീക്ക് ഒരു ഉപഭോഗവസ്തുവിന്റെ സ്ഥാനമാണ് പലരും നല്‍കിയിരിക്കുന്നത്. അതിനപ്പുറം അവള്‍ ആദരിക്കപ്പെടേണ്ടവളാണെന്ന് വാദിച്ചാല്‍ ആദ്യം വാളെടുത്ത് പടയ്ക്കുപുറപ്പെടുക സ്ത്രീസമത്വ വാദികളാണ് എന്നത് മറ്റൊരു വിരോധാഭാസം. ഈ അവസ്ഥയ്‌ക്കൊരുമാറ്റം ഏവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പക്ഷേ, അത് എങ്ങനെ സാധ്യമാകും. ആ മാറ്റത്തിലേക്കുള്ള തുടക്കമെന്ന നിലയിലാണ് മാതൃസമിതിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സ്ത്രീ സ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര. ഇത്തരത്തിലൊരു യാത്രയും ഇതാദ്യം…

സ്ത്രീസുരക്ഷ, സ്ത്രീ ശാക്തീകരണം, കുടുംബഭദ്രത എന്നിവ ലക്ഷ്യമാക്കിക്കൊണ്ട്, വളരുന്ന തലമുറയില്‍ ഭാരതീയ മൂല്യങ്ങളുടെ നന്മ ഊട്ടിവളര്‍ത്താനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ തുടക്കമാണ് കേരള ക്ഷേത്ര സംരക്ഷണ സമിതിയുടെ സുവര്‍ണജൂബിലി ആഘോഷങ്ങളുടെ ഭാഗമായി മാതൃസമിതിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള സ്ത്രീസ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര. സ്ത്രീകളുടെ ഇന്നത്തെ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്കും ദുരനുഭവങ്ങള്‍ക്കും തടയിടാന്‍ നിലവിലുള്ള വ്യവസ്ഥിതിക്ക് കഴിയുന്നില്ല എന്നതൊരു സത്യം. തത്തമ്മച്ചേലില്‍ കൊഞ്ചുന്ന പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങള്‍വരെ അതിദാരുണമായി പിച്ചിച്ചീന്തപ്പെടുന്ന ഭീകരാന്തരീക്ഷം, വര്‍ത്തമാനകാലത്തിനുമേല്‍ കറുപ്പ് പടര്‍ത്തുന്നു. തൊഴിലിടങ്ങളിലെ മാന്യതയില്ലാത്ത പെരുമാറ്റവും സാന്ദര്‍ഭിക ചൂഷണങ്ങളും സ്ത്രീകളെ വല്ലാതെ വലയ്ക്കുന്നു. അപഹാസ്യതയും അനാദരവും പാര്‍ശ്വവല്‍ക്കരണവും മറ്റൊരു വശത്ത് സ്ത്രീയെ സമൂഹത്തില്‍ തരംതാഴ്ത്തുകയും ഒറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നുമുണ്ട്. ഇതിനൊക്കെയെതിരെ ഭരണവ്യവസ്ഥയില്‍ നിയമസംവിധാനങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും കുറ്റകൃത്യങ്ങളും പീഡനങ്ങളും കൂടുന്നു.

ബാഹ്യമായ നിയമ സംവിധാനങ്ങള്‍ക്കോ, ഇന്ന് പ്രായോഗികമാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ആയോധനാഭ്യാസനത്തിനോ പോലും സ്ത്രീ പരിരക്ഷ ഉറപ്പാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ മുറിവില്‍ മരുന്നിടുന്ന ലാഘവത്തോടെ അവയെ സമീപിക്കുക മാത്രമല്ലേ ചെയ്യുന്നത്! മുറിവുണ്ടാകുന്ന സാഹചര്യം ഒഴിവാക്കാന്‍, സമൂഹത്തിലെ പെണ്‍രക്ഷ ഉറപ്പുവരുത്താന്‍ ആവശ്യമായ അടിസ്ഥാനപരമായ കാര്യങ്ങള്‍ ചിന്തിക്കപ്പെടുകയോ ചര്‍ച്ചയാവുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല. കുറ്റപ്പെടുത്തലും പരിദേവനങ്ങളും ഒരിത്തിരി ഫെമിനിസവും ചേര്‍ത്ത ചില്ലറക്കസര്‍ത്തുകള്‍ക്കപ്പുറം എന്തുണ്ടാകുന്നു? തെരുവ് നായ്ക്കള്‍ക്കുപോലും സംരക്ഷണം നല്‍കാനുള്ള മുറവിളി ഉയരുമ്പോള്‍, കരിയുന്ന പെണ്‍ജീവിതങ്ങളെപ്പറ്റി ഗൗരവതരവും സമഗ്രവുമായ ഒരു പരിഹാര സമീപനം ഉണ്ടാവുന്നില്ല എന്നതാണ് ദയനീയം.

സ്ത്രീപക്ഷ പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ പോലും കാതലായ ജീവിതവീക്ഷണ വ്യതിയാനങ്ങളുടെ പ്രസക്തി ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നതിനു പകരം, സംഭവിച്ച ദുരന്തങ്ങളുടെ പൊലിപ്പിക്കുന്ന ചര്‍ച്ചകളില്‍ ഒതുങ്ങുകയാണ്. ഉപരിപ്ലവമായ പരിഹാരസമീപനങ്ങള്‍ വേണ്ടത്ര വിജയിക്കാത്തിടത്ത്, കാതലായ ചില ചിന്തകള്‍ അത്യാവശ്യമാണ്. താത്വികവും ദാര്‍ശനികവുമായ ഒരു കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ സമൂഹമനസ്സിന് നല്‍കാവുന്ന ചികിത്സയെക്കുറിച്ചും മൂല്യാധിഷ്ഠിതമായ ഒരു ജീവിതരീതി രൂപപ്പെടുത്തുന്ന സാംസ്‌കാരികാവബോധനത്തെക്കുറിച്ചും ചിന്തിക്കാന്‍ ഇനിയും എന്താണ് താമസം. സ്ത്രീപുരുഷ പാരസ്പര്യത്തിന്റെ സാംസ്‌കാരികതലത്തിലേക്ക് കടന്നുചെല്ലാനും ഭാരതീയമായ പരിപ്രേക്ഷ്യത്തില്‍ ഒരവലോകനം നടത്താനും കഴിഞ്ഞാല്‍ സ്ത്രീസുരക്ഷയുടെ ശക്തകവചങ്ങളെ നമുക്ക് കണ്ടെത്താനാവും. ഈ അന്വേഷണത്തിന്റെയും ബോധവല്‍ക്കരണത്തിന്റെയും ഭാഗമായാണ് സ്ത്രീ സ്വാഭിമാന്‍ യാത്ര നടത്തപ്പെടുന്നതും.

അമ്മയെ അറിയാന്‍

സ്ത്രീയെ അമ്മയായി കണ്ട് ബഹുമാനിച്ചിരുന്ന സംസ്‌കാരത്തില്‍ നിന്നും അമ്മയ്ക്കുപോലും രക്ഷയില്ലാത്ത അവസ്ഥയില്‍ നാം എത്തിനില്‍ക്കുന്നു. സ്ത്രീയുടെ പ്രാഥമികമായ രക്ഷാകവചമായിരുന്നു, ഭാരതത്തില്‍ അമ്മ എന്ന സങ്കല്‍പ്പം. അമ്മയായി ആദരിക്കപ്പെട്ട സ്ത്രീത്വം തന്നെയായിരുന്നു ഒരുകാലത്ത് ഭാരതത്തിന്റെ ശക്തിയും. ‘അമ്മ’ എന്ന് അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന പുരുഷന്, സ്ത്രീയെ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ കാണാനും പ്രയാസമാണ്. ശക്തിയായും പൗരുഷത്തിന്റെ ചാലകശക്തിയായും സ്ത്രീയെ ആദരിച്ച കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളില്‍, സ്ത്രീ-പുരുഷ വ്യക്തിത്വങ്ങളുടെ പരസ്പരാശ്രിതത്വവും പരസ്പരാംഗീകാരവും ദൃശ്യമാണ്. ഒന്നും ഒന്നും ചേര്‍ന്നാല്‍ ”ഇമ്മിണി വല്യ ഒന്ന്” എന്നുപറഞ്ഞതുപോലെ, സ്ത്രീ-പുരുഷ ബന്ധത്തിന്റെ പാരസ്പര്യമാണ് അര്‍ദ്ധനാരീശ്വര സങ്കല്‍പ്പത്തിലൂടെ ഭാരതീയ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ അടിത്തറ ശക്തമാക്കിയതും. ശിവശക്തൈക്യത്തിന്റെ പൂര്‍ണത, സന്തതി എന്ന നിലനില്‍പ്പിന്റെയും വംശത്തുടര്‍ച്ചയുടെയും സങ്കല്‍പ്പത്തിലുമാണ്. സ്ത്രീയെ അമ്മയായിക്കണ്ട സമൂഹം അവളെ വെറും ഉപഭോഗവസ്തുവായി, ഇവിടെ, കണ്ടതുമില്ല. സദാചാരത്തിന്റെയും സംസ്‌കാരത്തിന്റെയും കാവലാളായി, മൂല്യങ്ങള്‍ ഇഴചേര്‍ത്ത കഥകള്‍ ചൊല്ലിക്കൊടുത്ത്, ഭക്തിയും യുക്തിയും പകര്‍ന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളര്‍ത്തിയെടുത്തപ്പോള്‍, ആ അമ്മ സ്‌നേഹവും ത്യാഗവും രൂപമെടുത്തതാണെന്ന് സമൂഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. കുടുംബത്തിലായാലും സമൂഹത്തിലായാലും തന്റെ സാന്നിദ്ധ്യവും നിലപാടും അറിയിക്കാന്‍ അമ്മയ്ക്ക് അവസരങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു.

ഭക്ഷണം, വസ്ത്രം, പാര്‍പ്പിടം എന്നിവ വ്യക്തിയുടെ ആവശ്യങ്ങളായി പരിഷ്‌കൃതലോകം സ്വീകരിച്ചപ്പോള്‍, വിശാല സമൂഹത്തിന്റെ സുരക്ഷക്കും വളര്‍ച്ചക്കും വേണ്ട സമ്പത്ത്, ആയുധശക്തി, വിദ്യ എന്നീ അവശ്യഘടകങ്ങളുടെ ആധിപത്യം നല്‍കി ഭാരതീയധിഷണ അംഗീകരിച്ചതും ആദരിച്ചതും ലക്ഷ്മി, ദുര്‍ഗ്ഗ, സരസ്വതി എന്നീ സ്ത്രീദേവതകളെയാണ്. സ്ത്രീയെന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തെ എത്രമാത്രം ഉദാത്തവല്‍ക്കരിച്ചിരുന്നുവെന്നതിന് ഇതില്‍ കൂടുതല്‍ എന്ത് തെളിവുവേണം.

വൈദേശികാക്രമണങ്ങളും ആധിപത്യങ്ങളും കാലക്രമേണ ഭാരതീയ സംസ്‌കാരത്തില്‍ വെള്ളംചേര്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയും സെമറ്റിക് രീതികളും സങ്കല്‍പ്പങ്ങളും ഇവിടെ നട്ടുപിടിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍, നമുക്ക് അന്യംവന്നത് ആ പഴയ അമ്മക്കാലമാണ്. കുടുംബച്ഛിദ്രങ്ങള്‍ക്കും ഉഴറുന്ന മനസ്സുകള്‍ക്കും ഇടറുന്ന കാലുകള്‍ക്കും എപ്പോഴും കൈത്താങ്ങായിരുന്ന ബലിഷ്ഠമായ മാതൃത്വാവസ്ഥയെ നിരാകരിച്ച്, അമ്മയില്‍നിന്ന് പെണ്ണിലേക്കിറങ്ങാനാണ് പരിഷ്‌കൃതലോകം പ്രോത്സാഹനം നല്‍കിയത്. സുഖോപകരണമായി സ്ത്രീയെ കാണാന്‍ തുടങ്ങിയ പുരുഷമനസ്സിന് ആക്കം കൂട്ടാന്‍, സ്വയം ഉപഭോഗവസ്തുവായി ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് സ്ത്രീത്വവും നീങ്ങുന്ന അവസ്ഥ ഇന്നില്ലെന്നു പറയാനാവില്ല. പക്ഷെ, സുഖലോലുപതയും സ്വാര്‍ത്ഥതയും കേവല ശരീരബോധവും മാത്രം കൈമുതലായി കരുതുന്ന ഇന്ന് ക്രൂരമായ ശിശുപീഡനങ്ങളും ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങളും നിര്‍ലജ്ജം നടമാടുമ്പോള്‍, സ്ത്രീ ജീവിതം അരക്ഷിതമായിത്തീരുന്നു; കൂടെ സമൂഹജീവിതവും. ആശങ്കയും ആകുലതയും ഭയപ്പാടും കാര്‍ന്നുതിന്നുന്ന സമൂഹജീവിതത്തില്‍, മാരകമായ ലഹരി-മദ്യ ഉപയോഗങ്ങളും സൈബര്‍ കേന്ദ്രീകൃത ലൈംഗികവൈകൃതങ്ങളും യുവതലമുറയെ വഴിതെറ്റിക്കുന്നു.

അതിരുകളില്ലാത്ത സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ പേരില്‍ അടിതെറ്റുന്ന പുതുതലമുറയാകട്ടെ, സംസ്‌കാരവും സദാചാരവും എന്തിന് കുടുംബബന്ധങ്ങള്‍ മറന്ന് മുന്നേറുന്നത് ലൈംഗിക ചൂഷണത്തിന്റെ അപായക്കെണികളിലേക്കാണ്. അഭ്യസ്തവിദ്യരായ യുവതലമുറ ലൈംഗിക അരാജകത്വത്തിലേക്ക്, സാമൂഹ്യ നിഷേധങ്ങളിലേക്ക് വഴുതി വീഴുമ്പോള്‍, നഷ്ടം സംഭവിക്കുന്നവരും ഇരകളാകുന്നവരും പെണ്‍വര്‍ഗം തന്നെയാണ്. സംസ്‌കാരത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന മൂല്യങ്ങള്‍ ബാല്യത്തിലേ പകര്‍ന്നുകൊടുത്ത് യഥാര്‍ത്ഥ സ്വാതന്ത്ര്യം തന്റെ വ്യക്തിത്വ നിര്‍മാണത്തിലാണെന്ന് നമ്മുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ട മാതൃത്വത്തെയാണ് നാം തിരിച്ചുപിടിക്കേണ്ടത്. അത്തരം അമ്മമാരെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന സാമൂഹ്യബോധം എവിടെപ്പോയി? നമ്മളെത്തുന്നത്, വേരറ്റുപോകുന്ന കുടുംബസങ്കല്‍പ്പങ്ങളിലേക്കും വേദനിക്കുന്ന മാതാപിതാക്കളിലേക്കുമാണ്. ഇതിനൊരു മറുമരുന്നായി അമ്മ എന്ന ശക്തിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് തിരിച്ചുപിടിക്കുകയും അതിലൂടെ സ്ത്രീയുടെ സ്വാഭിമാനം ഉയര്‍ത്തുകയും ചെയ്യാനാണ് ഈ യാത്രയിലൂടെ ശ്രമിക്കുന്നത്. ”മാതൃദേവോ ഭവ” എന്ന സന്ദേശം, അതുകൊണ്ടുതന്നെ, സ്വാഭിമാന്‍ യാത്രയുടെ മുദ്രാവാക്യമായി മാറുന്നു

മാറേണ്ടത് മനോഭാവം

സ്ത്രീ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ പരിഹരിക്കണമെങ്കില്‍ സ്ത്രീയുടെയും പുരുഷന്റെയും മനസ്സിലും കാഴ്ചപ്പാടിലും മാറ്റം സംഭവിച്ചേ പറ്റൂ. പാരസ്പര്യത്തിന്റെ സഹിഷ്ണുതയിലേക്ക് ഇന്നത്തെ അസഹിഷ്ണു സമൂഹത്തെ കടത്തിവെയ്ക്കണം. സ്ത്രീയെ അമ്മയായിക്കണ്ട് ആദരിക്കാനുള്ള പുരുഷമനസ്സ് സംജാതമാക്കലാണ് ആദ്യപടി. സ്വന്തം ഉറവിടം സ്ത്രീയായ അമ്മ തന്നെയെന്ന സ്വയം ബോധ്യപ്പെടുത്തല്‍. ഒപ്പം തന്നെ, ആദരവര്‍ഹിക്കുന്ന തലത്തിലേക്ക് മാതൃത്വാഭിമാനത്തോടെ ഉയരാന്‍ സ്ത്രീക്ക് സാധിക്കണം. മമ്മി, ലിറ്റില്‍ ഗേള്‍ ആകുന്ന ലക്ഷ്യമല്ല ഇതിന് വേണ്ടത്. അമ്മമാരിലൂടെ ഭാരതീയമൂല്യങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നുവാങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ നാളെ സംസ്‌കാര സമ്പന്നരാകും എന്നാണല്ലൊ പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ടത്.

സ്ത്രീക്ക് പ്രസവിക്കാന്‍ മാത്രമേ അറിയൂവെന്ന സെമറ്റിക് ചിന്തയിലൂടെ സ്ത്രീയെ ചെറുതാക്കിക്കാണിക്കുന്ന പ്രവണത അപകടകരമാണ്. ഭാരതത്തില്‍ സ്ത്രീക്ക് പ്രാധാന്യവും ബഹുമാനവും കിട്ടിയത് അവള്‍ അമ്മയായി ഉയര്‍ന്നതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്. പ്രസവിക്കാന്‍ സ്ത്രീക്കേ കഴിയൂ എന്നതുകൊണ്ട്! അമ്മയായി കണക്കാക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ അത് സ്ത്രീക്ക് ഒരു രക്ഷാകവചമാണ് നല്‍കുന്നത്. ആ സുരക്ഷയാകട്ടെ, നിര്‍ഭയമായി ജീവിക്കാനുള്ള അന്തരീക്ഷവും ഒരുക്കുന്നു. നിര്‍ഭയതയില്‍നിന്നു മാത്രമേ സ്ത്രീശാക്തീകരണം സാധ്യമാകൂ. ഈ സ്ത്രീശക്തിയാകട്ടെ, സാമൂഹ്യ-സാംസ്‌കാരിക മേഖലകളില്‍ അനുകരണീയവും ക്രിയാത്മകവുമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് ഉപയോഗപ്പെടുകയും ചെയ്യും.

ബൗദ്ധികവും സാംസ്‌കാരികവും കലാപരവും സൈദ്ധാന്തികവുമായ രംഗങ്ങളിലൊക്കെയും ജൈത്രയാത്ര നടത്താന്‍ ഈ ശക്തി സഹായമാവുകയും ചെയ്യും. താങ്ങലും തലോടലും ശാസനയും വാത്സല്യവുമായി അമ്മ സമൂഹത്തില്‍ നിറയും. സ്ത്രീപുരുഷ സഹവര്‍ത്തിത്വത്തിന്റെ സാധ്യതകള്‍ പൂവണിയുന്നത് കുടുംബം എന്ന സ്‌നേഹസങ്കല്‍പ്പത്തിലാണ്; ത്യാഗവും സ്‌നേഹവും ഒരുമിച്ചുണര്‍ത്തുന്ന ഊഷ്മളതയാണ് അതിന്റെ ആരൂഢം. ആ സ്‌നേഹോഷ്മള ബന്ധങ്ങളെ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച് ബന്ധങ്ങളുടെ പാവനതയിലൂടെ സമൂഹഭദ്രത ഉറപ്പുവരുത്തുകയെന്നതാണ് സ്ത്രീ സ്വാഭിമാന്‍ യാത്രയുടെ ലക്ഷ്യം.

മാതാപിതാക്കളും കുട്ടികളും തമ്മിലുള്ള ആത്മബന്ധത്തെ ദൃഢപ്പെടുത്തേണ്ടത് കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യമാണ്. അല്ലെങ്കില്‍, ചുംബനാഭാസങ്ങള്‍ക്കും ഭ്രൂണഹത്യകള്‍ക്കും സര്‍വോപരി, ശിശുപീഡനങ്ങള്‍ക്കും വിരുന്നൊരുക്കുന്ന വൃത്തികെട്ടൊരു സമൂഹത്തിന്റെ വിഴുപ്പ്, സനാതന സംസ്‌കാരത്തിന്റെ ഇന്നത്തെ അവകാശികള്‍ക്ക് ചുമക്കേണ്ടിവരും. ലോകം നമിച്ച പഴയൊരു ജീവിതരീതിയുടെ ശുദ്രവും ഭദ്രവുമായ ഭൂമിക തിരിച്ചു പിടിച്ചില്ലെങ്കില്‍, എരിഞ്ഞമരുന്ന പച്ചജീവനുകള്‍ക്കും കരഞ്ഞുതീരുന്ന കുടുംബങ്ങള്‍ക്കും കാവലിരിക്കാം. ദുരന്തം പൂര്‍ണമാകുന്നതിനു മുമ്പേ തന്നെ സാംസ്‌കാരിക മൂല്യവിന്യാസത്തിലൂടെ സാമൂഹ്യപ്രതിവിധി നിര്‍ണയിക്കാനുള്ള ദൗത്യമാണ് മാതൃസമിതി ഈ യാത്രയിലൂടെ തുടങ്ങിവെക്കുന്നത്. ഉപരിപ്ലവമായ വാക്കുകള്‍ക്കും നിയമത്തിനും അപ്പുറം സൈദ്ധാന്തികവും സാംസ്‌കാരികവും ഹൃദയസ്പര്‍ശിയുമായ ഒരു ആന്തരിക ചികിത്സാപദ്ധതിയിലൂടെ മനഃശാസ്ത്രപരവും മൂല്യാധിഷ്ഠിതവുമായ ഒരു മാറ്റം സമൂഹത്തെ, സ്ത്രീയെ, വരുംതലമുറയെ രക്ഷിക്കുമെന്നാണ് പ്രത്യാശ.

പകരം വയ്ക്കാന്‍ ഇല്ലാത്ത കലാകാരിക്ക്....പ്രണാമം

പ്രശസ്ത സിനിമാ താരം കല്‍പ്പന (51) അന്തരിച്ചു. ഹൈദരാബാദിലെ അപ്പോളോ ആശുപത്രിയില്‍ തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെയായിരുന്നു അന്ത്യം. ഹോട്ടല്‍ മുറിയില്‍ അബോധാവസ്ഥയില്‍ കണ്ടതിനെത്തുടര്‍ന്ന് ഇവരെ ആശുപത്രിയില്‍ പ്രവേശിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. ഹൃദയാഘാതമാണ് മരണകാരണം.

ഐഫാ അവാര്‍ഡ് നിശയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ കല്‍പ്പനയടക്കമുളള മലയാളത്തിലെ താരങ്ങള്‍ രണ്ടു ദിവസമായി ഹൈദരാബാദിലായിരുന്നു. നേരത്തെ കരള്‍ മാറ്റ ശസ്ത്രക്രിയയ്ക്ക് വിധേയായിരുന്നു. ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ആരോഗ്യ പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ അവര്‍ക്കുണ്ടായിരുന്നു.

കല്‍പ്പന രഞ്ജിനിയെന്നാണ് മുഴുവന്‍ പേര്. മലയാള സിനിമയില്‍ ഹാസ്യത്തിന്റെ പെണ്‍രൂപമാണ് കല്‍പ്പന തമിഴിലും മലയാളത്തിലുമായി മൂന്നൂറോളം സിനിമകളില്‍ അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

നടിമാരായ ഉര്‍വശിയും കലാരഞ്ജിനിയും സഹോദരിമാരാണ്. നാടകപ്രവര്‍ത്തകരായ വി.പി. നായരുടെയും വിജയ ലക്ഷ്മിയുടെയും മകളാണ് കല്‍പ്പന. ദുല്‍ക്കര്‍ സല്‍മാന്‍ നായകനായ ചാര്‍ലിയാണ് കല്‍പ്പന അവസാനം അഭിനയിച്ച ചിത്രം. ഈ സിനിമയില്‍ അവരുടെ വേഷം ഏറെ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.

1977ല്‍ വിടരുന്ന മൊട്ടുകള്‍ എന്ന ചിത്രത്തില്‍ ബാലതാരമായി സിനിമാ ലോകത്ത് അരങ്ങേറ്റം കുറിച്ച കല്‍പ്പന 1983ല്‍ എംടി വാസുദേവന്‍ നായരുടെ മഞ്ഞില്‍ എന്ന ചിത്രത്തിലൂടെയാണ് സിനിമയില്‍ സജീവമാകുന്നത്.

2012ല്‍ തനിച്ചല്ല ഞാന്‍ എന്ന ചിത്രത്തിലെ അഭിനയത്തിന് മികച്ച സഹനടിക്കുള്ള ദേശീയ അവാര്‍ഡ് നേടിയിരുന്നു. തമിഴ്, തെലുങ്ക് ചിത്രങ്ങളിലും വേഷമിട്ട കല്‍പ്പന മലയാള സിനിമയില്‍ പ്രധാനമായും കൈകാര്യം ചെയ്തത് ഹാസ്യ വേഷങ്ങളായിരുന്നു.

ജീവിതം മരണത്തിലേക്കുള്ള എളുപ്പവഴിയാണെന്നു പറയുമ്പോഴും മരണമുണര്‍ത്തുന്ന നൊമ്പരപ്പ് അത്രപെട്ടെന്ന് അ്‌വസാനിക്കുന്നില്ല. നമുക്കിടയില്‍ സജീവസാനിധ്യമാകുന്നവരുടെ ആകസ്മിക വേര്‍പാട് പക്ഷേ മരണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവിശ്വാസമുയര്‍ത്തുന്നു. നടി കല്‍പ്പനയുടെ യാദൃശ്ചികമരണം ജീവിതത്തിന്റെ നിസാര നിശ്ചലതയെക്കുറിച്ചോര്‍മിപ്പിക്കുന്നു. എന്നോ ഒരുക്കിവെച്ച പ്രാണന്റെ വിധിനിശ്ചയം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണു വരികയെന്നും.

വിവിധ വേഷപ്പകര്‍ച്ചകള്‍ സമ്പന്നമാക്കിയതാണ് നടി കല്‍പ്പനയുടെ ജീവിതം. മലയാളത്തിലെ ഒരേയൊരു പെണ്‍ ഹാസ്യതാരമെന്ന ഇരിപ്പിടം സ്വന്തമായത് കല്‍പ്പനയ്ക്കുമാത്രം. 1983ല്‍ എംടിയുടെ മഞ്ഞില്‍ രശ്മിയായി തുടങ്ങിയ സിനിമാജീവിതം ചാര്‍ലി വരെ നീണ്ടു. കൃത്യം, ഇന്ത്യന്‍ റുപ്പി, വിസ്മയത്തുമ്പത്ത്, മിഴി രണ്ടിലും, താളമേളം, വെള്ളിത്തിര, മാമ്പഴക്കാലം, ഇഷ്ടം, ചന്ദാമാമ, കുടുംബ വിശേഷം, സാന്ദ്രം, ഒരുക്കം, മാലയോഗം തുടങ്ങി കല്‍പ്പനയിലെ നടനവിശേഷം പുറത്തെടുക്കുന്ന ഒരുപിടി ചിത്രങ്ങള്‍ ഇവരുടേതായിട്ടണ്ട്. തരംഗമായിത്തിര്‍ന്ന ചില തമിഴ് പടങ്ങളിലും കല്‍പ്പന സാനിധ്യമറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.

മലയാള സിനിമയില്‍ കേവലം താരങ്ങളായിമാത്രം മിന്നിമറയുന്ന പെണ്‍ സാനിധ്യങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നടിയുടെ തനിമ നിലനിര്‍ത്തിയ ക്രഡിറ്റ് കല്‍പ്പനയ്ക്കുണ്ട് .അസ്വഭാവികതയുടെ കൃത്രിമ ചലനങ്ങള്‍ വഴി ധാരാളിത്തം പ്രകടമാക്കുന്ന നമ്മുടെ ചില പെണ്‍താരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ വേറിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന നടനരുചിഭേദം കല്‍പ്പനയ്ക്കുണ്ട്. നമുക്കിടയിലെ പരിചിതരെന്നു തോന്നിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളാണ് ഇവരുടെ വേഷങ്ങള്‍. സംഭാഷണങ്ങളിലെ വൈകാരിക കയറ്റിറക്കങ്ങള്‍ ,ധ്വനനശേഷി, പ്രാദേശിക ഭേദങ്ങള്‍, സ്ഫുടത എന്നിങ്ങനെ കഥാപാത്രം ആവശ്യപ്പെടുന്നത് ഇവര്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചിരിപ്പിക്കുകയെന്ന വിഷമം പിടിച്ച പെരുമാറ്റം കല്‍പ്പനയില്‍ ഭദ്രമായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഹാസ്യരാജ്ഞിയെന്ന അപൂര്‍വനാമവും ഈ നടിയുടെ കിരീടമായത്. ചിരിയും കരച്ചിലും ഒരേസമയം മിന്നുന്ന കല്‍പ്പനാവൈഭവം നടനും നാടകകൃത്തുമായിരുന്ന അച്ഛനിലേ തുടങ്ങിയ കുടുംബ പാരമ്പര്യ സവിശേഷതയായിരിക്കണം.

നടനത്തിളക്കത്തിന്റെ മൂന്നര പതിറ്റാണ്ടെത്തിയ കല്‍പ്പനയുടെ എഴുപതോളം ചിത്രങ്ങള്‍ മലയാളിക്ക് ദൃശ്യക്കാഴ്ചയായി അവരെ സജീവമാക്കുമ്പോള്‍ മരണം തീര്‍ക്കുന്ന ശാശ്വതമായ പിഴുതെടുക്കലിന്റെ മറവിത്താഴില്‍ നിന്നും മോചനമാകുന്നു

ഭാര്‍ഗവക്ഷേത്രത്തില്‍ മാറ്റത്തിന്റെ ശംഖൊലി മുഴങ്ങി വിമോചന പ്രയാണം തുടങ്ങി

തലേന്ന് മഞ്ചേശ്വരത്ത് പെയ്ത മഴ പരിസരവും ശുദ്ധമാക്കി. പുതിയൊരു തുടക്കത്തിന് അരങ്ങൊരുക്കി. സംസ്ഥാനരാഷ്ട്രീയത്തിലും സംവിധാനത്തിലും മാറ്റം ലക്ഷ്യമിട്ട വിമോചനയാത്രയ്ക്ക് നാടും നാട്ടാരും പ്രകൃതിയും പിന്തുണയേകി. അതൊരു മികച്ച ശുഭലക്ഷണമായി.

സപ്തഭാഷാ സംഗമഭൂമിയെ ഹരിതകുങ്കുമ പതാകകളാല്‍ അണിയിച്ചും ദേശപ്രേമ മുദ്രാവാക്യഘോഷങ്ങള്‍കൊണ്ട് മുഖരിതമാക്കിയുമാണ് ബിജെപി സംസ്ഥാന അധ്യക്ഷന്‍ കുമ്മനം രാജശേഖരന്‍ നയിക്കുന്ന വിമോചന യാത്ര അനന്തപുരിയിലേക്ക് പ്രയാണമാരംഭിച്ചത്. പതിനായിരങ്ങളെ ആവേശോജ്ജ്വലമാക്കി, വിവിധ സമര നേതാക്കന്‍മാരെ കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ പ്രൗഢഗംഭീരമായ വേദിയിക്ക് സ്വര്‍ഗ്ഗീയ ബലിദാനി സങ്കയ്യ ഭട്ടാരിയുടെ പേരിട്ട വേദിയില്‍ കേന്ദ്രമന്ത്രി എം. വെങ്കയ്യ നായിഡു കുമ്മനത്തിനു പതാക കൈമാറിയതോടെ യാത്രയ്ക്ക് പ്രാരംഭമായി.

മുന്‍ കേന്ദ്രമന്ത്രി ഒ. രാജഗോപാല്‍ അധ്യക്ഷത വഹിച്ചു. രാവിലെ മധൂര്‍ ശ്രീ മദനന്തേശ്വര സിദ്ധിവിനായക ക്ഷേത്ര ദര്‍ശനത്തിന് ശേഷമാണ് കുമ്മനം രാജശേഖരനും ജാഥാംഗങ്ങളും വേദിയിലെത്തിയത്. വിമോചന പ്രതിജ്ഞ നടന്‍ സുരേഷ്‌ഗോപി ചൊല്ലിക്കൊടുത്തത് എല്ലാവരും ഏറ്റുചൊല്ലി.

സ്കൂള്‍ കലോത്സവ ലോഗോയുടെ തച്ചന്‍

അമ്പത്താറാമത് സംസ്ഥാന സ്കൂള്‍ കലോത്സവ ലോഗോയുടെ ശില്‍പി കണ്ണൂര്‍ താവക്കര സ്വദേശി വി.പി. ശശിധരനെന്ന ആര്‍ട്ടിസ്റ്റ് ശശികലയാണ്.  സ്കൂള്‍ കലോത്സവചരിത്രത്തില്‍ മൂന്നാം തവണയാണ് ശശികല തയാറാക്കിയ ലോഗോ തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്നത്. ഇങ്ങ് തെക്ക് മേള കൊടിയേറുമ്പോള്‍ വടക്കുള്ള ശശികലയെ നമുക്ക് ഓര്‍ക്കാം....

‘ശശികല ആര്‍ട്സ്’ 
 സ്കൂള്‍, കോളജ് കാലഘട്ടങ്ങളില്‍ ചിത്രരചനയിലും ശില്‍പനിര്‍മാണത്തിലും സമ്മാനങ്ങള്‍ വാരിക്കൂട്ടിയ ശശിധരന്‍ 1977-1982 കാലഘട്ടത്തില്‍ കോഴിക്കോട് സര്‍വകലാശാല കലോത്സവങ്ങളിലെ കലാപ്രതിഭ ആയിരുന്നു. ഡിഗ്രി പഠനശേഷം കണ്ണൂര്‍ സബ് ജയിലിന് സമീപം ‘ശശികല ആര്‍ട്സ്’ തുടങ്ങി. ഇതാണ് ശശിധരന്‍െറ ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ചത്. തന്‍െറ വര്‍ക്കുകള്‍ക്ക് താഴെ ശശികല ആര്‍ട്സ് എന്ന് നല്‍കിയതോടെ പതിയെ ശശിധരനെ ആളുകള്‍ മറന്നു.  ഇപ്പോള്‍ യാഥാര്‍ഥ പേര് ചോദിക്കുമ്പോള്‍ ഇദ്ദേഹത്തിനുതന്നെ ആലോചിക്കേണ്ട അവസ്ഥയാണ്. ഇതിനിടയില്‍ കൂത്തുപറമ്പ് സ്വദേശി കല ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നതും വിധിയുടെ മറ്റൊരു കളി.

ലോഗോയുടെ തച്ചന്‍

അതാത് പ്രദേശങ്ങളുടെ ചരിത്രപരവും സംസ്കാരികവുമായ കാര്യങ്ങള്‍ പഠിച്ച് സ്വന്തം ആശയങ്ങള്‍ കൂടി ചേര്‍ത്താണ് ശശികലയുടെ ലോഗോ രചന. തിരുവല്ലയില്‍ നടന്ന സംസ്ഥാന സ്കൂള്‍ കായികമേള, സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാറിന്‍െറ വയോജനനയം, സംസ്ഥാന കേരളോത്സവം, കേരള സാക്ഷരതാമിഷന്‍, ശിവഗിരി തീര്‍ഥാടന പ്ളാറ്റിനം ജൂബിലി, 2014ല്‍ നടന്ന സംസ്ഥാന ശാസ്ത്രോത്സവം തുടങ്ങി ചെറുതും വലുതുമായ 1500ഓളം ലോഗോകള്‍ ഇതിനകം തയാറാക്കിയിട്ടുണ്ട്. കോഴിക്കോട്ട് നടന്ന സുവര്‍ണ ജൂബിലി കലോത്സവ ലോഗോ ശശികലയുടെ വിരലുകളില്‍നിന്ന് വിടര്‍ന്നതായിരുന്നു. കഴിഞ്ഞവര്‍ഷം കോഴിക്കോട്ട് നടന്ന സംസ്ഥാന സ്കൂള്‍ കലോത്സവ ലോഗോയും ശശികലയുടേതുതന്നെ.
മുന്‍ കലോത്സവ ലോഗോകളില്‍ സ്വര്‍ണക്കപ്പിന് പ്രാധാന്യം നല്‍കിയിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടാണ് ഇത്തവണ ലോഗോയില്‍ കപ്പിന് സ്ഥാനം നല്‍കിയത്. അനന്തപത്മനാഭനെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ കപ്പിന് ഇരുവശവുമായി താമര ഇതളുകളും കലോത്സവത്തിന്‍െറ വര്‍ണശബളതയെ ഓര്‍മിപ്പിക്കാന്‍ വിവിധ നിറക്കൂട്ടുകളും നല്‍കി.  കപ്പിന് മുകളിലായി സെക്രട്ടേറിയറ്റിനും സ്ഥാനം നല്‍കി. ഒപ്പം കലയുടെ ഉത്സവത്തെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ നര്‍ത്തകികളും പേനയും ഓടക്കുഴലും കളര്‍ ബ്രഷുകളും ചേര്‍ത്തു.
 ശശികല സിനിമയിലും ഒരുകൈ നോക്കിയിട്ടുണ്ട്. 1985ല്‍ മമ്മൂട്ടിയും നസീറും സീമയും കേന്ദ്രകഥാപാത്രങ്ങളായ, എ.ടി. അബു സംവിധാനം ചെയ്ത ‘മാന്യ മഹാജനങ്ങളേ’യായിരുന്നു അത്. ചിത്രത്തിലെ കലാ സംവിധായകനായിരുന്ന ശശികലയുടെ അഭിനയമോഹം കണ്ടാണ് സംവിധായകന്‍ അവസരം ന ല്‍കിയത്. ഡോക്യുമെന്‍ററി കലാസംവിധായകനായിട്ടുണ്ട്.  2011 സെപ്റ്റംബര്‍ 11ന് കണ്ണൂര്‍ കലക്ടറേറ്റ് മൈതാനിയില്‍ 28 ലക്ഷം രൂപ ചെലവില്‍ ഒരുക്കിയ അത്തപ്പൂക്കളത്തിന്‍െറ ശില്‍പിയും ശശികലയായിരുന്നു. ഈ പൂക്കളം ഗിന്നസ് ബുക്കിലും ലിംക ബുക് ഓഫ് റെക്കോഡിലും ഇടംനേടി.

സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റെ ഓര്‍മ്മയ്ക്കുമുമ്പില്‍ നമുക്ക് നമസ്‌ക്കരിക്കാം.

സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍ വേദാന്തികളില്‍ വേദാന്തിയും ആധുനിക ചിന്തകന്മാരില്‍ ചിന്തകനും സോഷ്യലിസ്റ്റുകളില്‍ സോഷ്യലിസ്റ്റുമായിരുന്നു. 

സ്വാമിജിയുടെ സോഷ്യലിസ്റ്റ് സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ ഭാരതീയ ആദ്ധ്യാത്മിക ദര്‍ശനമായ അദ്വൈത വേദാന്തത്തില്‍ അധിഷ്ഠിതമാണ്. ഈശ്വരനോടും പ്രകൃതിയോടും മനുഷ്യനോടും സമഞ്ജസമായ ബന്ധം പുലര്‍ത്തുന്ന ഒരു സാമൂഹ്യ സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥയാണ് അദ്ദേഹം വിഭാവനം ചെയ്തത്. സ്വാമിജിയുടെ ‘വേദാന്ത സോഷ്യലിസ’ത്തില്‍നിന്നും ആത്മീയതയെ വേര്‍പെടുത്താനാവില്ല. ആദ്ധ്യാത്മികതകൊണ്ട് ലോകത്തെ കീഴടക്കാനായിരുന്നു അദ്ദേഹം ഭാരതീയരോട് ആഹ്വാനം ചെയ്തത്.

ആത്മീയതയില്ലാത്ത സോഷ്യലിസം വന്ധ്യമാണെന്ന നിലപാടാണ് അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചത്. മതത്തേയും ഈശ്വരനേയും ജീവിതത്തിന്റെ പുറംപോക്കിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞ കാറല്‍ മാര്‍ക്‌സിന്റെ സോഷ്യലിസത്തില്‍നിന്നും തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണത്. മാര്‍ക്‌സിന് ആത്മീയത മനുഷ്യനെ മയക്കുന്ന കറുപ്പായിരുന്നെങ്കില്‍ സ്വാമി വിവേകാനന്ദന് അത് മനുഷ്യനെ അമരനാക്കുന്ന അമൃതായിരുന്നു. ഓരോ മനുഷ്യനിലും ലീനമായൊരു ദിവ്യത്വമുണ്ടെന്നും ആ ദിവ്യത്വം പ്രകാശിപ്പിക്കലാണ് അവന്റെ ജീവിതലക്ഷ്യമെന്നും സ്വാമിജി പറഞ്ഞു. സമസ്ത ചരാചരങ്ങളിലും അദ്ദേഹം ഏകത്വം ദര്‍ശിച്ചു. അതാണ് സ്വാമിജിയുടെ വേദാന്ത സോഷ്യലിസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. അതുകൊണ്ട് സ്വാമിജി പറഞ്ഞു: ”ഒരു വേദാന്തിക്ക് സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആശയങ്ങള്‍ എളുപ്പത്തില്‍ സ്വീകരിക്കാന്‍ കഴിയും.”

സോഷ്യലിസത്തെപ്പറ്റിയുള്ള സ്വാമിജിയുടെ സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ ആകസ്മികമായി കടന്നുവന്നതല്ല. വിദ്യാര്‍ത്ഥിയായിരുന്ന കാലത്തുതന്നെ അദ്ദേഹം ആധുനിക ശാസ്ത്രത്തിലും തത്വചിന്തയിലും അസാധാരണ വൈഭവമാണ് പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നത്. ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തിന്റെ നേതാവായിരുന്ന റോബസ്പിയറുടെ ആരാധകനായിരുന്നു. സ്വാമിജിയുടെ കത്തുകളിലും മറ്റും ഹേഗല്‍, കാന്റ്, സ്‌പെന്‍സര്‍ തുടങ്ങിയ ചിന്തകന്മാരെപ്പറ്റിയുള്ള ഗഹനമായ പരാമര്‍ശങ്ങളുണ്ട്. യൂറോപ്യന്‍ പര്യടനത്തിനിടയില്‍ അദ്ദേഹം പ്രമുഖ സോഷ്യലിസ്റ്റ് നേതാക്കളുമായി പരിചയപ്പെടുകയുണ്ടായി. സോഷ്യലിസത്തിന്റെ പല ആശയങ്ങളോടും അദ്ദേഹത്തിന് വലിയ മതിപ്പ് തോന്നി. ഇതിനൊക്കെ ഉപരിയായി ദരിദ്രനാരായണന്മാരോട് തന്റെ ഗുരുദേവന്‍ കാട്ടിയിരുന്ന കാരുണ്യവും പരിവ്രാജകനായി ഭാരതപര്യടനം നടത്തിയപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ സ്വന്തം അനുഭവങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന്റെ സാമൂഹ്യസമത്വത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങള്‍ക്ക് പ്രചോദനമായി.

പരിവ്രാജകനായിരുന്ന കാലത്ത് പട്ടിണികൊണ്ട് നട്ടംതിരിഞ്ഞ പല അവസരങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. പലപ്പോഴും ദളിതരും ദരിദ്രരുമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന് ഭിക്ഷ നല്‍കിയിരുന്നത്. ചൂഷണവും മര്‍ദ്ദനവും നടത്തുന്ന ഉന്നതരേയും അദ്ദേഹം കണ്ടുമുട്ടുകയുണ്ടായി

”ഈ ലോകത്ത് വിശപ്പിന് ഭക്ഷണം തരാത്ത ഒരു ദൈവം പരലോകത്തില്‍ പരമമായ ആനന്ദവും മുക്തിയും തരും എന്നു ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല”- 

സ്വാമിജി 1884 ല്‍ തന്റെ ശിഷ്യനായ അഴശിങ്കപ്പെരുമാളിന് എഴുതിയ ഒരു കത്തിലാണ് ഇങ്ങനെ ഉദ്‌ഘോഷിച്ചിരിക്കുന്നത്. അന്നുവരെ ഒരു ഹിന്ദുപുരോഹിതനും പറയാന്‍ സാഹസപ്പെടാത്ത ഒരു കാര്യമാണ് അദ്ദേഹം ഉറക്കെ പറഞ്ഞത്. തന്റെ ഗുരുദേവന്‍ ശ്രീരാമകൃഷ്ണ പരമഹംസര്‍ വിശപ്പിനെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ കാര്യം അദ്ദേഹം എപ്പോഴും ഓര്‍ത്തിരുന്നു.

‘വിശക്കുന്ന വയറ് ഒരിക്കലും ഒരു നല്ല മതത്തെ വളര്‍ത്തില്ല. സമുദായ പരിഷ്‌കര്‍ത്താക്കളും ചിന്തകന്മാരും ഒരിക്കലും ദാരിദ്ര്യം എന്ന തളര്‍ത്തുന്ന പ്രശ്‌നത്തെ മറന്ന് പ്രവര്‍ത്തിച്ചു കൂടാ.” 

പരിവ്രാജക ജീവിതത്തിനിടയില്‍ സ്വാമിജി ഭാരതത്തിന്റെ വിസ്മയകരമായ വൈവിധ്യത്തിന്റെ അടിയിലുള്ള ഐക്യം കണ്ടെത്തി. ഭാരതീയരുടെ ശക്തിയും ദൗര്‍ബല്യവും അദ്ദേഹം മനസ്സിലാക്കി.

ഭൂരിപക്ഷംവരുന്ന സാധാരണജനങ്ങള്‍ അജ്ഞതയുടെയും അന്ധവിശ്വാസത്തിന്റെയും അഗാധതയില്‍ കഴിഞ്ഞുകൂടുകയാണെന്നും അവരുടെ വ്യക്തിത്വത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് കോളനി മേധാവികളും സമ്പന്നരും പ്രമാണിമാരുമായ ഒരു വിഭാഗം അടിച്ചമര്‍ത്തുകയാണെന്നും അദ്ദേഹത്തിന് ബോധ്യമായി. ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ പ്രശ്‌നം പരിഹരിക്കാതെ, ജനങ്ങളെ ധാര്‍മികമായും ബൗദ്ധികമായും ശക്തിപ്പെടുത്താതെ, സ്വന്തം കാലില്‍ നില്‍ക്കാന്‍ കെല്‍പ്പുനല്‍കാതെ യാതൊരു മതത്തിനും നിലനില്‍ക്കാന്‍ കഴിയില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം മനസ്സിലാക്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍ സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവുമായ പുനരുദ്ധാരണം കൂടാതെ ജനങ്ങളുടെ ആത്മീയ പുനരുദ്ധാരണം സാധ്യമല്ല. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ”അവര്‍ ഭക്ഷണം ചോദിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ നാം അവര്‍ക്ക് നല്‍കുന്നത് കല്ലുകളാണ്. പട്ടിണികിടക്കുന്ന ജനങ്ങള്‍ക്ക് മതം നല്‍കുക എന്നുവെച്ചാല്‍ അവരെ അപമാനിക്കുക എന്നര്‍ത്ഥമാണ്. പട്ടിണികിടക്കുന്ന ഒരാളെ മതതത്ത്വങ്ങള്‍ പഠിപ്പിക്കുന്നത് അവന്റെ ആത്മാഭിമാനത്തിന് നേരെയുള്ള കയ്യേറ്റമാണ്.”

അവിശ്വാസികളുടെ ആത്മാക്കളെ രക്ഷിക്കാന്‍ വെമ്പല്‍കൊള്ളുന്ന ക്രിസ്ത്യന്‍ മിഷണറിമാരോട് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു:

”എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങള്‍ അവരുടെ ശരീരങ്ങളെ പട്ടിണിയില്‍നിന്നും മോചിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കാത്തത്?”

അദ്വൈതത്തിന്റെ സമത്വം

അദ്വൈത വേദാന്തത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ തന്നെ ഉറച്ചുനിന്നുകൊണ്ട് ഒരു സ്ഥിതിസമത്വലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കാനാണ് സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍ ആഗ്രഹിച്ചത്. അദ്ദേഹം ഒരു സമദര്‍ശിയായിരുന്നു. അദ്ദേഹം യാതൊരര്‍ത്ഥത്തിലും ഒരു വിഭാഗീയ ചിന്താഗതിക്കാരനായിരുന്നില്ല. മറ്റു ചിന്താഗതികളെ അദ്ദേഹം ഭയപ്പെടുകയോ അവയോട് അസഹിഷ്ണുത പുലര്‍ത്തുകയോ ചെയ്തില്ല. ”വ്യത്യസ്ത ചിന്താസരണികള്‍ പെരുകട്ടെ” എന്ന് അദ്ദേഹം ആശംസിച്ചു.

”കുതിച്ചോടുന്ന സജീവമായ അരുവിയിലെ ചുഴികളും ചുഴലികളും ഉണ്ടാവൂ. ചിന്താസംഘട്ടനമാണ് ചിന്തയെ ഉദ്ദീപിപ്പിക്കുന്നത്.” പ്രാചീനങ്ങളും അര്‍വാചീനങ്ങളുമായ മതചിന്തകളുടേയും തത്വചിന്തകളുടേയും വ്യത്യസ്ത ധാരകളെ പ്രബലമായ ഒരു പ്രവാഹമാക്കി ആധുനിക ചിന്താസരണികളുമായി കൂട്ടിയിണക്കികൊണ്ട് ഭൂതകാലത്തിന്റെ മാലിന്യങ്ങളേയും വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്റെ ദൗര്‍ബല്യങ്ങളെയും കഴുകിക്കളയാനും അങ്ങനെ മികവുറ്റ ഒരു ഭാവിയുടെ അടിത്തറ പണിയാനുമുള്ള യത്‌നമായിരുന്നു സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്റേത്. മനുഷ്യനെ ദിവ്യത്വത്തിന്റെ പ്രകടരൂപമായി കാണണമെന്ന ആഹ്വാനമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ വേദാന്തം.

അന്ധകാരത്തില്‍ ആണ്ടുകിടക്കുന്ന ഭൂരിപക്ഷംവരുന്ന ജനങ്ങള്‍ക്ക് ജ്ഞാനത്തിന്റെ വെളിച്ചം എത്തിച്ചുകൊടുക്കുകയും കൂടുതല്‍ മെച്ചപ്പെട്ട ഒരു ഭാവിക്കുവേണ്ടിയുള്ള സമരത്തില്‍ പാവപ്പെട്ടവരേയും ദുര്‍ബലരേയും സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് മതത്തിന്റെ കടമ എന്ന് അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. ഹാര്‍വാര്‍ഡ് സര്‍വകലാശാലയില്‍ ചെയ്ത ഒരു പ്രസംഗത്തില്‍ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ”അദ്വൈതവേദാന്തം നമ്മുടെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തില്‍ സജീവവും കാവ്യാത്മകവുമായിത്തീരണം. പഴംപുരാണങ്ങളില്‍നിന്നും മൂര്‍ത്തമായ ധാര്‍മികത പൊന്തിവരണം. യോഗദര്‍ശനങ്ങളില്‍നിന്നും ഏറ്റവും ശാസ്ത്രീയവും പ്രായോഗികവുമായ മനഃശാസ്ത്രം ഉയര്‍ന്നുവരണം.”

സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍ അമേരിക്കയും യൂറോപ്പും സന്ദര്‍ശിക്കുന്ന സമയത്ത് മുതലാളിത്തം സാമ്രാജ്യത്വമായി വളര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവിടെ മുതലാളിത്ത സാമൂഹ്യവ്യവസ്ഥയുടെ നിഷേധാത്മക വശങ്ങള്‍ പ്രകടമാകാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. അമേരിക്കയുടെ സാമ്പത്തിക മുന്നേറ്റവും ശാസ്ത്രസാങ്കേതിക പുരോഗതിയും അദ്ദേഹത്തെ ആകര്‍ഷിച്ചെങ്കിലും അവിടുത്തെ ധാര്‍മികാധഃപതനവും മൂല്യച്യുതിയും ഉത്കണ്ഠാകുലനാക്കി. അമേരിക്കയിലെ വരേണ്യവിഭാഗത്തിന്റെ ധൂര്‍ത്തും അഹങ്കാരവും സ്വാമിജിയെ ക്ഷോഭിപ്പിച്ചു. ആദ്ധ്യാത്മികമായി അമേരിക്കന്‍ സമൂഹത്തിന് ഉയരാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ ഭൗതികനേട്ടങ്ങളൊക്കെ തകര്‍ന്ന് തരിപ്പണമാകുമെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രവചിക്കുകയുണ്ടായി. അമേരിക്ക ഭാരതത്തില്‍നിന്നും ആദ്ധ്യാത്മികത ഇറക്കുമതി ചെയ്യണമെന്ന് സ്വാമിജി ആഹ്വാനം ചെയ്തു.

രാഷ്ട്രീയാടിമത്തത്തില്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഭാരതത്തിലെ ജനങ്ങള്‍ക്ക് അമേരിക്കയുടെ സഹായത്തോടെ മോചനം നേടാന്‍ കഴിയുമെന്ന തന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രതീക്ഷ വെറും വ്യാമോഹം മാത്രമായിരുന്നുവെന്ന് അദ്ദേഹം പരസ്യമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. യൂറോപ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലെ സന്ദര്‍ശനവേളയില്‍ കണ്ട സാമ്രാജ്യത്വ രാജ്യങ്ങളുടെ വികസനമോഹങ്ങളും സ്വാര്‍ത്ഥതയും ദുരാഗ്രഹങ്ങളും സ്വാമിജിയെ വേദനിപ്പിച്ചു. യുദ്ധത്തിന്റെ പുക പരക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നെന്നും യൂറോപ്പ് ഒരു പോര്‍ക്കളമായി മാറാന്‍ പോകുകയാണെന്നും അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി.

യൂറോപ്പില്‍ വളര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞ മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥയുടെ നിഷ്ഠുരതകള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനംമടുപ്പിച്ചു. മുതലാളിത്തത്തിന് ബദലായി യൂറോപ്പില്‍ പുതിയതായി രൂപംകൊള്ളാന്‍ തുടങ്ങിയ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആശയങ്ങള്‍ സ്വാമിജിയുടെ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെട്ടു. അതില്‍ അദ്ദേഹത്തിന് മതിപ്പ് തോന്നി.

ശൂദ്രരാജിനുമപ്പുറം

മുതലാളിത്ത വ്യവസ്ഥയില്‍ എല്ലാ മേഖലയിലും പണിയെടുക്കുന്ന ‘ശൂദ്രന്‍’ ദിവസേന കഷ്ടപ്പെടുന്നതായിട്ടാണ് സ്വാമിജി കണ്ടത്. ദരിദ്രര്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും കൂടുതല്‍ ദരിദ്രരായും പണക്കാര്‍ കൂടുതല്‍ പണക്കാരായും സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഒരു സാമൂഹ്യവ്യവസ്ഥയോട് അദ്ദേഹത്തിന് യോജിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. 1898 നവംബര്‍ ഒന്നാംതീയതി തന്റെ ഒരു ആരാധികയായിരുന്ന മിസ് മേരി ഹേല്‍ എന്ന സ്ത്രീക്ക് അദ്ദേഹം എഴുതിയ ഒരു കത്തില്‍ താന്‍ ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റാണെന്ന് വ്യക്തമായിപ്പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം എഴുതി: ”അവസാനം തൊഴിലാളി (ശൂദ്ര) ഭരണം വരും. അതിന്റെ മേന്മ ശാരീരിക സുഖങ്ങളുടെ വിതരണമായിരിക്കും. പോരായ്മയാകട്ടെ, ഒരുപക്ഷെ, സംസ്‌ക്കാരത്തിന്റെ അധഃപതനവുമാവാം. സാധാരണ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ ഒരു വലിയ വിതരണമുണ്ടാവും. പക്ഷെ, അസാധാരണ പ്രതിഭകള്‍ കുറഞ്ഞുകുറഞ്ഞുവരും.

പുരോഹിതകാലത്തെ ജ്ഞാനവും പട്ടാളക്കാലത്തെ സംസ്‌ക്കാരവും വാണിജ്യകാലത്തെ വിതരണോത്സാഹവും ഒടുവിലത്തേതിലെ സമത്വദര്‍ശനവും എല്ലാം ഭദ്രമായി, തത്വദോഷരഹിതമായി, നിലനിര്‍ത്താനാവുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രം രൂപവല്‍ക്കരിക്കാന്‍ സാധിച്ചാല്‍, അതൊരു മാതൃകാരാഷ്ട്രമായിരിക്കും. പക്ഷെ, അത് സാധ്യമാണോ? എങ്കിലും ആദ്യത്തെ മൂന്നിനും തങ്ങളുടെ നാളുകള്‍ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ അവസാനത്തേതിന്റെ കാലമാണ്-അവര്‍ക്ക് അത് കിട്ടണം. ആര്‍ക്കും അതിനെ തടയുക സാധ്യമല്ല. ഞാനൊരു സോഷ്യലിസ്റ്റാണ്. അതൊരു തികവുറ്റ വ്യവസ്ഥയായതുകൊണ്ടല്ല; അരയപ്പം ഒരപ്പവുമില്ലാത്തതിലും ഭേദമാണല്ലോ.”
വിദേശയാത്രകള്‍ കഴിഞ്ഞ് ഭാരതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്നപ്പോള്‍ സാധാരണജനങ്ങളിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിശ്വാസം അളവില്ലാത്തവിധം വര്‍ധിച്ചു.

ഭൂരിപക്ഷക്കാരായ സാധാരണ ജനങ്ങളിലാണ് ഭാരതത്തിന്റെ ശോഭനമായ ഭാവി സ്ഥിതിചെയ്യുന്നതെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. ”സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ അംഗങ്ങള്‍ക്കും സമ്പത്തും വിദ്യാഭ്യാസവും ലഭിക്കുന്നതിനുള്ള അവസരം ഉണ്ടാവണം” എന്നദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഈ ആവശ്യങ്ങള്‍ സാധിക്കണമെങ്കില്‍ സാമൂഹ്യവ്യവസ്ഥയില്‍ വിപ്ലവകരമായ പരിവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കൂടിയേ കഴിയൂ എന്നും അദ്ദേഹം പ്രഖ്യാപിച്ചു. ”ഇത് കൈവരിക്കുന്നതിന് തടസ്സമായി നില്‍ക്കുന്ന എല്ലാ സാമൂഹ്യ നിയമങ്ങളും ദ്രോഹകരങ്ങളാണ്. അവയെ അതിവേഗം നശിപ്പിക്കാന്‍ ആവശ്യമായ നടപടികള്‍ കൈക്കൊള്ളണം. മനുഷ്യന് സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മാര്‍ഗത്തിലൂടെ മുന്നേറാന്‍ സഹായിക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം” എന്നദ്ദേഹം ഭാരതീയരോട് ഉപദേശിച്ചു.

സ്വമി വിവേകാനന്ദന്‍ 1902 ല്‍ 39-ാ മത്തെ വയസ്സില്‍ സമാധിയായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഭാരതത്തില്‍ കര്‍ഷകപ്രസ്ഥാനമോ തൊഴിലാളി പ്രസ്ഥാനമോ ആവിര്‍ഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. അവയെല്ലാം തന്നെ വളര്‍ച്ചയുടെ പ്രാഥമിക ദശയിലായിരുന്നു. ഒരു വിപ്ലവകാരിയുടെ തീവ്രമായ വികാരാവേശത്തോടുകൂടി അദ്ദേഹം (ശൂദ്രരുടെ) പണിയെടുക്കുന്നവരുടെ ഭാവിയില്‍ വിശ്വാസം പ്രകടിപ്പിച്ചു. ലോകത്താദ്യമായി പാവങ്ങളുടെ മോചനത്തിനുവേണ്ടി സര്‍വധര്‍മ്മ സമഭാവനയില്‍ അധിഷ്ഠിതമായ ആദ്ധ്യാത്മിക സോഷ്യലിസം പ്രഖ്യാപിച്ച മഹാനായ സന്ന്യാസി ശ്രേഷ്ഠനായ വിവേകാനന്ദന്റെ ഓര്‍മ്മയ്ക്കുമുമ്പില്‍ നമുക്ക് നമസ്‌ക്കരിക്കാം.

കുണ്ടറ വിപ്ലവ വിളംബരത്തിന് വയസ്സ് 207

വേലുത്തമ്പി ദളവ

കേരള ചരിത്രത്തിലെ സുപ്രധാനമായ അദ്ധ്യായമാണ് 1808-09 കാലത്ത് തിരുവിതാംകൂര്‍ ദളവയായിരുന്ന വേലുത്തമ്പി ദളവയുടെ ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ കലാപവും, കലാപസമയത്ത് തമ്പിയുടെ ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ കുണ്ടറ വിളംബരവും. 1809 മകരം ഒന്നാം തീയതിയിലെ കുണ്ടറ വിളംബരത്തിന് 2016 ജനുവരിയില്‍ 207 വര്‍ഷം പൂര്‍ത്തിയാവുന്നു.

സിനിമ, നാടകം, ചിത്രരചന, ആട്ടക്കഥ, പ്രതിമ, വില്ലടിച്ചാന്‍പാട്ട്, ചരിത്രഗ്രന്ഥങ്ങള്‍, ജീവചരിത്രങ്ങള്‍ എന്നിവയിലൂടെ വേലുത്തമ്പിയുടെ ഓര്‍മ്മ കേരള സമൂഹത്തില്‍ ഇപ്പോഴും നിലനില്‍ക്കുന്നു. കേരളത്തിനു പുറത്തുള്ളവരും വേലുത്തമ്പിയുടെ സംഭാവനകളെക്കുറിച്ച് നിരവധി പരാമര്‍ശങ്ങളും പഠനങ്ങളും നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. മഹാന്‍ നേതാജി സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസ് ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ വീരനായകനായി വേലുത്തമ്പിയെ തന്റെ ആസാദ് ഹിന്ദ് താല്‍ക്കാലിക സര്‍ക്കാരിന്റെ പ്രഖ്യാപനത്തില്‍ (1943 ഒക്‌ടോബര്‍ രണ്ട് ) വാഴ്ത്തി. (ഡോ. ടി.പി. ശങ്കരന്‍ നായര്‍- വേലുത്തമ്പി ചരിത്രതാളുകളിലൂടെ).

കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ വേലുത്തമ്പിയോടുള്ള സ്മരണാര്‍ത്ഥം പോസ്റ്റല്‍ സ്റ്റാമ്പും പുറത്തിറക്കിയിട്ടുണ്ട്. കേരള ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിട്ടുള്ള ഏതാണ്ടെല്ലാ ചരിത്രകാരന്മാരും അഥവാ എല്ലാ കേരള ചരിത്ര ഗ്രന്ഥങ്ങളും വേലുത്തമ്പിയെ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്. (കുണ്ടറ വിളംബരത്തിന്റെ പൂര്‍ണ്ണരൂപം പി. ശങ്കുണ്ണിമേനോന്റെ എ ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് ട്രാവന്‍കൂര്‍ (1878) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍ ലഭ്യമാണ്.) വേലുത്തമ്പിയുടെ നാല് പ്രതിമകള്‍ യഥാക്രമം കുണ്ടറയിലും, തിരുവനന്തപുരം സെക്രട്ടേറിയറ്റിലും തക്കലയിലെ വേലുത്തമ്പി മ്യൂസിയത്തിലും കാണാം. കുണ്ടറ വിളംബരം നടന്ന ഇളയന്നൂര്‍ ക്ഷേത്രപറമ്പിന് സമീപത്തായുള്ള വേലുത്തമ്പി സാംസ്‌കാരിക പഠനകേന്ദ്രത്തിന്റെ കെട്ടിടത്തില്‍, വേലുത്തമ്പി ദളവയുടെ പ്രതിമക്ക് ചുവട്ടിലായി കുണ്ടറ വിളംബരത്തിലെ പ്രസക്തഭാഗങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.

കേരളത്തില്‍ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ സ്ഥാപിതമായതിനുശേഷം ജീവിതത്തിന്റെ നാനാതുറകളില്‍പ്പെട്ടവരുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ കലാപങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിലെ പ്രാദേശിക നാടുവാഴികള്‍, ഉദ്യോഗസ്ഥര്‍, ഭൂവുടമകള്‍, ചെറുകിട കച്ചവടക്കാര്‍, കര്‍ഷകര്‍, മാപ്പിളമാര്‍, ആദിവാസികള്‍ എന്നിവരുടെ സാന്നിദ്ധ്യത്താല്‍ ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു ഈ കലാപങ്ങള്‍. ഇതിന് ഉത്തമ ഉദാഹരണങ്ങളായിരുന്നു പഴശ്ശിയുടെയും, വേലുത്തമ്പിയുടെയും കുറിച്യരുടെയും ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ കലാപങ്ങള്‍.

കുണ്ടറ വിളംബരം

എ.ഡി. 14, 15 നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ കടല്‍വഴിയുള്ള കച്ചവടത്തിലൂടെ അറബികള്‍ നേടിയെടുത്ത ലാഭം യൂറോപ്യന്‍ ശക്തികളുടെ ശ്രദ്ധ ഭാരതത്തിലേക്ക്, പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തിലേക്ക് തിരിയാന്‍ കാരണമായി. കേരളത്തിന്റെ കടല്‍വഴിയുള്ള വാണിജ്യകുത്തക നേടിയെടുക്കാനുള്ള യൂറോപ്യന്‍ ശക്തികളുടെ സംഘടിതശ്രമങ്ങള്‍ കേരളത്തിന്റെ കോളനിവല്‍ക്കരണത്തിലേക്ക് നയിച്ചു. ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലെന്നപോലെ കേരളത്തിലും കോളനിവല്‍ക്കരണത്തില്‍ ഏറ്റവും വിജയിച്ചത് ബ്രിട്ടീഷുകാരായിരുന്നു.

കേരളത്തിലെ കോളനിവല്‍ക്കരണത്തില്‍ വിജയിച്ച ബ്രിട്ടന്റെ വിഭവചൂഷണ രീതികളെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയ വേലുത്തമ്പി അതിനെതിരെയുള്ള സമരത്തില്‍ ജനങ്ങളെ അണിനിരത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു. ഈ തിരിച്ചറിവിന്റെയും ശ്രമത്തിന്റെയും ഫലമാണ് കുണ്ടറ വിളംബരം. (കൊല്ലവര്‍ഷം 987 മകരം ഒന്ന്, ക്രിസ്തുവര്‍ഷം 1809 ജനുവരി 11-ാം തീയതി കൊല്ലം ജില്ലയിലെ കൊറ്റക്കര ഗ്രാമപഞ്ചായത്ത് അതിര്‍ത്തിയിലുള്ള ഇളമ്പള്ളൂര്‍ ക്ഷേത്രത്തിനു മുന്നില്‍ വച്ചായിരുന്നു പ്രഖ്യാപനം. അപ്പോള്‍ ദളവയോടൊപ്പം അഭ്യാസികളായ ഊത്താമ്പള്ളി നീലമ്പി, ആരൂര്‍ ചന്തക്കാരന്‍, എലിഞ്ഞേലി മില്ലാക്കാരന്‍ എന്നീ അംഗരക്ഷകഉണ്ടായിരുന്നു- എസ്.കെ. വസന്തന്‍, കേരള സംസ്‌കാര ചരിത്രം നിഘണ്ടു). കുണ്ടറ വിളംബരത്തിന്റെ പ്രസക്തഭാഗങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചാല്‍ നമുക്കിത് മനസ്സിലാവും.

”ഉപ്പുമുതല്‍ സര്‍വ്വസ്വവും കുത്തകയായിട്ടാക്കിത്തീര്‍ത്ത്, തരിശുകിടക്കുന്ന നിലവും പുരയിടവും ഇന്നുകൂടികുത്തകയാക്കിയിട്ടും കെട്ടി നിലവരി, തെങ്ങുവരി ഉള്‍പ്പെട്ട അധികാരങ്ങളും കുടികളില്‍ കൂട്ടിവെച്ച്…”

ഉപ്പു മുതല്‍ സര്‍വ്വ വസ്തുക്കളുടെ കുത്തകാവകാശവും, തരിശുഭൂമികളുടെയും, പുരയിടങ്ങളുടെയും കുത്തകാവകാശവും, നെല്‍പ്പാടങ്ങളുടെയും, തെങ്ങിന്‍തോപ്പുകളുടെയും അധികാരങ്ങളും ബ്രിട്ടീഷുകാര്‍ അവര്‍ക്ക് അധികാരം ലഭിച്ചാല്‍ ഏറ്റെടുക്കുമെന്ന് വേലുത്തമ്പി കുണ്ടറ വിളംബരത്തിലൂടെ ജനങ്ങളെ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനെതിരെ കലാപം ചെയ്യുവാന്‍ ജനങ്ങളെ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന കുണ്ടറ വിളംബരത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ വ്യാഖ്യാനങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നു.

ഒരു ഭൗതിക വസ്തു എന്ന നിലയില്‍ ഉപ്പിന്റെ പ്രാധാന്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ വേലുത്തമ്പിയെ മഹാത്മാഗാന്ധിക്ക് മുമ്പുള്ള ഉപ്പുസത്യാഗ്രഹിയായിട്ടാണ് എസ്. ഗുപ്തന്‍ നായര്‍ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്. ”ഉപ്പു കുറുക്കുവാനുള്ള അവകാശം കുടികള്‍ക്കായിരുന്നുവെങ്കിലും ഉപ്പിന്റെ വിനിമയാധികാരം രാജാവില്‍ നിക്ഷിപ്തമായിരുന്നു.” (ഡോ. എം.ആര്‍. രാഘവവാരിയര്‍, ഡോ. രാജന്‍ ഗുരുക്കള്‍, കേരളചരിത്രം). തിരുവിതാംകൂര്‍ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട വരുമാനങ്ങളിലൊന്ന് ഉപ്പിന്റെ വിനിമയാധികാരം നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന ആശങ്കയാണ് തമ്പി ഈ പ്രഖ്യാപനത്തിലൂടെ നടത്തുന്നത്. ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിനെതിരെ ജനങ്ങളോട് സംഘടിക്കാന്‍ ആഹ്വാനം നല്‍കുന്ന വേലുത്തമ്പിയെ രാജ്യാഭിമാനത്തിന്റെ മഹനീയ മാതൃകയായിട്ടാണ് ഡോ. ജോര്‍ജ്ജ് ഓണക്കൂര്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നത്. കര്‍ഷകരുടെ അസ്വസ്ഥതകള്‍ പങ്കുവയ്ക്കുന്ന കുണ്ടറ വിളംബരത്തെയും, വേലുത്തമ്പിയുടെ കലാപത്തെയും തിരുവിതാംകൂറിലെ കാര്‍ഷിക കലാപമായിട്ടാണ് എ.കെ.ഗോപാലന്‍ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

വര്‍ത്തമാനകാലത്തെ ഇരുട്ടിനെ അകറ്റാന്‍ ഭൂതകാലത്തില്‍നിന്ന് വെളിച്ചം ശേഖരിക്കുമ്പോഴാണ് ചരിത്രപഠനം ഒരു സാമൂഹികശാസ്ത്രത്തിന്റെ പദവിയിലേക്കുയരുന്നത്. വിഭവചൂഷണത്തില്‍ മാത്രം ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്ന കോര്‍പ്പറേറ്റുകളും, അവര്‍ക്ക് സ്തുതിപാടുന്ന ചില രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വവും നിലനില്‍ക്കുന്ന നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് വേലുത്തമ്പിയുടെയും കുണ്ടറവിളംബരത്തിന്റെയും വര്‍ത്തമാനകാല പ്രസക്തി ഏറെയാണ്.

തപസ്യ തീര്‍തയാത്ര ദേശിംഗ നാട്ടിലൂടെ....